ΔΩΡΕΑ ΠΡΟΣ ΤΟ BLOG

Όποια/όποιος επιθυμεί να βοηθήσει την προσπάθειά μου,μπορεί να το κάνει με μια δωρεά μέσω PayPal στον λογαριασμό : ovitrouvios@yahoo.gr

Σας ευχαριστώ και σας εύχομαι καλές αναγνώσεις !

ΕΛΛΗΝ ΑΛΚΙΜΟΣ

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

10 άνθρωποι που πούλησαν την ψυχή τους στον Διάβολο


Πάντα θα υπάρχει κάποιος που ψάχνει τον εύκολο και γρήγορα δρόμο για να αποκτήσει πλούτη, εξουσία ή απόλαυση στη ζωή…
Και πάντα θα μας συγκινεί το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτός ο κάποιος για να πετύχει αυτό που λαχταρά περισσότερο στον κόσμο.
Θα μιλήσουμε λοιπόν για ανθρώπους που πιστεύεται ότι απευθύνθηκαν στο απόλυτο κακό για να τους βοηθήσει στους σκοπούς τους! Με το αζημίωτο φυσικά, μιας και χάρες ο Σατανάς δεν κάνει.
Ας δούμε τις μοναδικές τους ιστορίες…
 
  • Πάπας Σίλβεστρος Β’ (945-1003)
Πούλησαν την ψυχή τους στον Διάολο (2)
Ο πάπας Σίλβεστρος Β’ ήταν ένας από τους πλέον πολυμαθείς ανθρώπους του καιρού του: άσος στα μαθηματικά, την αστρονομία και τη μηχανική, του αποδίδεται η εφεύρεση του υδραυλικού εκκλησιαστικού οργάνου, του ρολογιού-εκκρεμές, αλλά και η εισαγωγή της αραβικής αριθμολογίας στη Δυτική Ευρώπη. Έγραψε πολυάριθμα βιβλία μαθηματικών και φυσικών επιστημών, μουσικής, θεολογίας και φιλοσοφίας, ενώ ήταν ταυτόχρονα ο πρώτος γάλλος ποντίφικας και σίγουρα ο σημαντικότερος του 10ου αιώνα. Όταν πέθανε, οι φήμες έδιναν και έπαιρναν για τη συμφωνία που είχε κάνει με τον ακατονόμαστο για να αποκτήσει ζηλευτή διάνοια και εφευρετικό πνεύμα. Οι συχνές επαφές του μάλιστα με μεγάλα μυαλά του αραβικού κόσμου ήταν η τρανταχτή απόδειξη(!), όπως και οι προσπάθειές του να απαλλαγεί η εκκλησία από τη σιμωνία…
 
  • Νικολό Παγκανίνι (1782-1840)
Πούλησαν την ψυχή τους στον Διάολο (3)
Ένας από τους μεγαλύτερους βιρτουόζους του βιολιού όλων των εποχών, ο Παγκανίνι έμαθε να παίζει μαντολίνο σε ηλικία 5 ετών και ξεκίνησε να συνθέτει στα 7 του. Στα 12 χρόνια του εκτελούσε δημόσια συμφωνίες, ενώ στα 16 του έπαθε νευρικό κλονισμό και παραδόθηκε στον αλκοολισμό. Ο Παγκανίνι θα θεραπευόταν στα 22 του και θα γινόταν ο πρώτος σουπερστάρ της μουσικής, με τις ικανότητές του στο βιολί να λογίζονται απόκοσμες! Τις συνθέσεις του μάλιστα δεν μπορούσαν να τις παίξουν οι σύγχρονοί του βιολονίστες, γι’ αυτό και άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες ότι το ασύλληπτο ταλέντο του δεν ήταν φυσικό προϊόν. Το κοινό άρχισε σιγά-σιγά να πιστεύει ότι ο Παγκανίνι είχε κάνει συμφωνία με τον Διάολο για να μπορεί να επιδίδεται στις υπερφυσικές μουσικές εκτελέσεις του, με τους προστάτες του να ισχυρίζονται ότι είχαν δει τον Σατανά να τον βοηθά στις συνθέσεις του. Τέτοια ήταν μάλιστα η φήμη για τη διαβολική του φύση που όταν πέθανε του αρνήθηκαν καθολική ταφή στη Γένοβα! Τέσσερα χρόνια κράτησαν οι διαπραγματεύσεις για την τύχη της σορού του, θέμα που έφτασε μέχρι και το γραφείο του πάπα, με το πτώμα του να μεταφέρεται αρχικά στη Γένοβα αλλά να παραμένει άθαφτο. Τα απομεινάρια του θα έβρισκαν τελικά ησυχία το 1876, όταν και ενταφιάστηκαν στο κοιμητήριο της Πάρμα.
 
  • Gilles de Rais (1404-1440)
Πούλησαν την ψυχή τους στον Διάολο (4)
Ο Gilles de Rais θεωρούταν ιδιαίτερα έξυπνος, πνευματώδης, θαρραλέος και πολύ ελκυστικός. Γόνος μιας εκ των πλέον διακεκριμένων οικογενειών της Βρετάνης, ο Gilles θα έπαιρνε το τιμόνι της φαμίλιας ήδη από τα 20 του χρόνια, όταν και πέθανε ο πατέρας του. Βρέθηκε λοιπόν ξαφνικά με αμύθητα πλούτη και εξουσία, γεγονός που έμελλε να οδηγήσει στην πτώση του. Κακές επιχειρηματικές κινήσεις θα οδηγούσαν στην απώλεια του μεγαλύτερου μέρους της περιουσίας του, και πάνω στην απόγνωσή του θα έκανε το μοιραίο λάθος της ζωής του: τη συμφωνία με τον Σατανά! Ο «Διάολος» άκουγε στο όνομα Francesco Prelati, μέλος ενός απόκρυφου τάγματος, ο οποίος υποσχέθηκε στον νεαρό ευγενή την ανάκτηση της περιουσίας του αν ο τελευταίος δεχόταν να θυσιάσει παιδιά στον δαίμονα του τάγματος, που ονομαζόταν «Βαρώνος». Ο Gilles θα βίαζε, βασάνιζε και δολοφονούσε τελετουργικά 80-200 παιδιά στα επόμενα χρόνια. Χρήματα δεν βρήκε, βρήκε όμως την καταδίκη και την εκτέλεσή του με απαγχονισμό και καύση κατόπιν της σορού του…
 
  • Στρατηγός Jonathan Moulton (1726-1787)
Πούλησαν την ψυχή τους στον Διάολο (5)
Ο Jonathan Moulton ξεκίνησε να μαθητεύει σε νεαρή ηλικία σε έναν επιπλοποιό πριν αναζητήσει το 1745 μια νέα καριέρα στον στρατό της Νέας Αγγλίας. Θα έπαιρνε μέρος στον πόλεμο του βασιλιά Γεωργίου, καθώς και στον γαλλο-ινδικό πόλεμο, ενώ το 1749 θα παντρευόταν και θα άφηνε πίσω του 11 απογόνους. Σταδιακά θα γινόταν ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του New Hampshire, γεγονός που θα πυροδοτούσε τις φήμες για συμφωνία με τον Σατανά. Το αρχοντικό που έχτισε σε μια μικρή πουριτανική πόλη θα καιγόταν ολοσχερώς το 1769, με τους περίοικους να ισχυρίζονται ότι έβλεπαν τον Διάολο να επισκέπτεται μία φορά τον μήνα τη βίλα του Moulton! Η συμφωνία στη λαϊκή δοξασία είχε ως εξής: ο Σατανάς γέμιζε τις μπότες του Moulton με χρυσάφι με αντάλλαγμα, τι άλλο, την ψυχή του. Ο πανούργος στρατηγός ξεγέλασε ωστόσο το απόλυτο κακό με ένα έξυπνο τέχνασμα: έκοψε τους πάτους από τις μπότες του και τις τοποθέτησε κατόπιν πάνω από μια μεγάλη τρύπα στο έδαφος, με τον Σατανά να αναρωτιέται γιατί χρειαζόταν μια τόσο μεγάλη ποσότητα χρυσού για να γεμίσουν δυο παπούτσια! Όταν βέβαια ανακάλυψε το άσχημο παιχνίδι που στήθηκε σε βάρος του, ο Διάολος απαίτησε εκδίκηση: εξαφάνισε το πτώμα του στρατηγού από το φέρετρο και το αντικατέστησε με ένα κουτί γεμάτο χρυσό, με τυπωμένη πάνω του τη φιγούρα του Σατανά. Η τοποθεσία που θάφτηκε ο Jonathan Moulton παραμένει άγνωστη…
  •  
  • Πατέρας Urbain Grandier (1590-1634)
Πούλησαν την ψυχή τους στον Διάολο (6)
Ο πατέρας Urbain Granadier ήταν ένας γάλλος καθολικός ιερέας που θα έβρισκε φριχτό θάνατο στην πυρά όταν θα κατηγορούταν για μαγεία. Παρά τον όρκο ιερατικής αγαμίας που είχε δώσει, ο Urbain επιδιδόταν σε σεξουαλικές σχέσεις με έναν μεγάλο αριθμό γυναικών, την ίδια στιγμή που το 1632 οι Ουρσουλίνες θα τον κατηγορούσαν ότι τις είχε μαγέψει, με την επίκληση βιβλικού δαίμονα, αναγκάζοντας τις καλόγριες σε επαίσχυντα όργια(!). Στη δική που ακολούθησε, οι δικαστές, αφού βασάνισαν τον ιερέα, παρουσιάσαν έγγραφα υπογεγραμμένα από τον ίδιο και από μια σειρά δαιμόνων ως πειστήριο για τη συμμαχία που είχε κάνει με τον Διάολο. Τα «αποδεικτικά» ήταν γραμμένα ανάποδα στα λατινικά και περιλάμβαναν μέχρι και την υπογραφή του ίδιου του Σατανά…
 
  • Τζουζέπε Ταρτίνι (1692-1770)
Πούλησαν την ψυχή τους στον Διάολο (7)
Ένας από τους πλέον περίφημους ιταλούς βιολονίστες και συνθέτες, ο Ταρτίνι έγραψε πάνω από 400 μουσικά έργα. Σε πλήρη αντίθεση με τους συγχρόνους του, ο Ταρτίνι δεν έγραψε ποτέ εκκλησιαστική μουσική ή όπερα, επικεντρώνοντας τη δουλειά του σε κονσέρτα βιολιού και σονάτες. Μία από τις «επίμαχες» σονάτες του ακούει μάλιστα στον τίτλο «Τρίλια του Διαβόλου», με την ιστορία για τη σύνθεσή της να κάνει το κοινό να πιστέψει ότι ο Ταρτίνι είχε κάνει πράγματι συμφωνία με τον Διάολο: ο Ταρτίνι εκμυστηρεύτηκε στον γάλλο αστρονόμο Jerοme Lalande ότι ο Διάολος είχε παρουσιαστεί στον ύπνο του και του ζήτησε να τον υπηρετήσει. Ο συνθέτης απαίτησε τότε από τον Σατανά να παίξει βιολί για να δοκιμάσει τις ικανότητές του, με τη δεξιοτεχνία του Διαόλου να κόβει την ανάσα του Ταρτίνι. Όταν ξύπνησε από τον εφιάλτη, ο συνθέτης κατέγραψε τη διαβολική σύνθεση όπως τη θυμόταν, και παρά την τεράστια εμπορική επιτυχία της στο κοινό, ο Ταρτίνι πάντοτε παραπονιόταν ότι δεν έμοιαζε ούτε στο ελάχιστο με τη σύνθεση του ονείρου του…
  •  
  • Κορνήλιος Αγρίππας (1486-1535)
Πούλησαν την ψυχή τους στον Διάολο (8)
Ο Αγρίππας ήταν ένας από τους διαπρεπέστερους αποκρυφιστές συγγραφείς της Αναγέννησης, με ημιτελείς σπουδές ιατρικής και νομικών. Θεωρούταν μάγος, αποκρυφιστής, θεολόγος, αστρολόγος και αλχημιστής, ενώ ήταν υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών, υπερασπιζόμενος μάλιστα πολλές φορές γυναίκες που κατηγορούνταν για μαγεία. Το 1535 θα κατηγορούταν ως αιρετικός και θα καταδικαζόταν σε θάνατο, θα κατάφερνε ωστόσο να αποδράσει. Στο ταξίδι του ωστόσο της επιστροφής, θα αρρώσταινε και θα πέθαινε. Μετά τον χαμό του, φήμες άρχισαν να διαδίδονται για επίκληση δαιμόνων, ενώ στην πλέον περιβόητη διαβολική του κίνηση κάλεσε στο νεκροκρέβατό του ένα μαύρο σκυλί, το οποίο μάλιστα θα επανεμφανιστεί αργότερα σε πολυάριθμους θρύλους για τον Φάουστ, ακόμα και στον Γκαίτε…
 
  • Robert Johnson (1911-1938)
Πούλησαν την ψυχή τους στον Διάολο (9)
Ένας από τους μεγαλύτερους αμερικανούς μπλουζίστες, ο Robert Johnson κατατάχθηκε 5ος στη λίστα του περιοδικού Rolling Stone με τους 100 κορυφαίους κιθαρίστες όλων των εποχών! Ο θρύλος τον θέλει βέβαια να πούλησε την ψυχή του στον Διάολο για να αποκτήσει την απαράμιλλη μουσική του ικανότητα. Ήθελε λοιπόν να γίνει μουσικός όταν διατάχθηκε να βρεθεί σε ένα σταυροδρόμι. Εκεί συνάντησε τον Σατανά, ο οποίος «πείραξε» την κιθάρα του Johnson και του έδωσε μαγικά δάχτυλα και δεξιοτεχνία ζηλευτή. Ο ίδιος ο Johnson μάλιστα διασκέδαζε με τον θρύλο και όχι μόνο δεν έκανε κάτι για να ανακόψει τις φήμες, αλλά τις επέτεινε κιόλας, ισχυριζόμενος ότι πράγματι είχε προβεί σε συμφωνία με τον πρίγκιπα του σκότους. Ο περίφημος μουσικός θα προλάβαινε να κυκλοφορήσει 6 δίσκους πριν τον ανακόψει ο θάνατος σε ηλικία 27 ετών. Ενταφιάστηκε σε μνήμα χωρίς διακριτικά, με την ακριβή τοποθεσία να παραμένει αντικείμενο διαμάχης…
 
  • Γιόχαν Γκέοργκ Φάουστ (1480-1540)
Πούλησαν την ψυχή τους στον Διάολο (10)
Ο δρ Φάουστ ήταν ένας πλανόδιος αλχημιστής, αστρολόγος και μάγος κατά τα χρόνια της γερμανικής Αναγέννησης. Τα έργα και οι ημέρες του θα γίνονταν ο πυρήνας της δημοφιλούς ιστορίας του δρος Φάουστ, που χρονολογείται ήδη από το 1580, και θα κατέληγαν στα ξακουστά έργα του Marlowe («The Tragical History of Doctor Faustus» του 1604) και κατόπιν του Γκαίτε («Φάουστ» του 1808). Ο θρύλος θέλει τον αποκρυφιστή Φάουστ να παραχωρείται στη λαγνεία, έπρεπε λοιπόν να καλέσει τους δαίμονες στη δούλεψή του. Στη συμφωνία του με τον Διάολο, ο Φάουστ του έδωσε την ψυχή του με αντάλλαγμα 24 χρόνια διαβολικών υπηρεσιών. Δυστυχώς για τον Φάουστ, έπειτα από 16 χρόνια το μετάνιωσε και θέλησε να ανακαλέσει το συμβόλαιο… τιμής. Όπως όμως ξέρουν καλά όσοι έχουν διαβάσει κάποιες από τις εκδοχές του μύθου, η συμφωνία με τον Σατανά δεν ακυρώνεται, γι’ αυτό και ο Διάολος δολοφόνησε βάναυσα τον Φάουστ…
 
  • Άγιος Θεόφιλος των Αδάνων (πέθανε το 538)
Πούλησαν την ψυχή τους στον Διάολο (11)
Ο άγιος Θεόφιλος ο Μετανοών (ή Θεόφιλος των Αδάνων) ήταν ένας κληρικός του 6ου αιώνα που θεωρήθηκε ότι έκανε συμφωνία με τον Διάολο για να ανέβει στα ύπατα εκκλησιαστικά αξιώματα. Η ιστορία του μάλιστα είναι η πρώτη στα χρονικά σύναψη συμφωνίας με τον Σατανά, η αρχετυπική ιστορία συναλλαγής ανθρώπων και Διαόλου. Ο Θεόφιλος ήταν ο αρχιδιάκονος των Αδάνων που είχε εκλεγεί παμψηφεί επίσκοπος, αρνήθηκε ωστόσο τη θέση λόγω της ταπεινότητάς του. Όταν ωστόσο ο νέος επίσκοπος τον έβγαλε από τη θέση του, ο Θεόφιλος θα ξεχνούσε την ταπεινότητά του και θα έψαχνε λυσσαλέα τον Σατανά για να του δώσει αυτό που εκ των πραγμάτων δικαιούταν. Έτσι κι έγινε, με τον Θεόφιλο να καταλήγει επίσκοπος, αποκηρύσσοντας ταυτόχρονα τον Χριστό και την Παρθένο Μαρία, κατά τις προσταγές του Διαόλου. Χρόνια αργότερα, φοβούμενος για την ψυχή του, ο Θεόφιλος θα μετανοήσει, με προσευχές και μετάνοιες και 40 ημέρες νηστείας, με την Παρθένο Μαρία να εμφανίζεται μπροστά του και να του υπόσχεται ότι θα παρέμβει στον Θεό για να έχει ο επίσκοπος ευνοϊκή μεταχείριση. Ο Θεόφιλος νήστεψε για άλλες 30 ημέρες, με την Παναγία να εμφανίζεται και πάλι ενώπιόν του και να του παρέχει άφεση αμαρτιών. Ο Σατανάς δεν έλεγε ωστόσο να εγκαταλείψει έτσι εύκολα τη μάχη, με τον επίσκοπο να ξυπνά μια μέρα και να βρίσκει το διαβολικό συμβόλαιο στο στέρνο του. Στράφηκε τότε στους εκκλησιαστικούς πατέρες και εξομολογήθηκε την άνομη πράξη του, με τους μοναχούς να καίνε το συμβόλαιο και να απελευθερώνουν μια για πάντα τον Θεόφιλο από το δυσβάσταχτο βάρος της συμφωνίας με τον Διάολο…
 
Πηγή: newsbeast.gr

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Γερμανός Καραβαγγέλης: Ο Έλλην φλογερός Ιεράρχης !


Γερμανός Καραβαγγέλης: Ο Έλλην φλογερός Ιεράρχης

Στην πινακίδα οδοσήμανσης ενός στενού δρομίσκου της συνοικίας Αμπελοκήπων της Αθήνας διαβάζουμε το όνομα Γερμανός Καραβαγγέλης. Αυτή τη μικρή τιμή επεφύλαξε το μικρόψυχο Ελλαδικό (κι όχι Ελληνικό) κράτος στο μεγάλο εθνικό αγωνιστή Μακεδονίας και Πόντου. Ακόμη και οι κάτοικοι του δρομίσκου αυτού ίσως να μη γνωρίζουν, οι περισσότεροι απ΄ αυτούς, ποια ήταν η μεγάλη αυτή μορφή του Μακεδονικού και του Ποντιακού αγώνα στις αρχές του περασμένου αιώνα.
Ο Γερμανός (κατά κόσμον Στυλιανός) Καραβαγγέλης υπήρξε ένα.....
ς λόγιος κληρικός ευρύτατης μόρφωσης (διδάκτωρ φιλοσοφίας πανεπιστημίου Λειψίας), αλλά και ο ζωντανός θρύλος του Μακεδονικού αγώνα και της ηρωικής αντίστασης των Ποντίων της Αμάσειας μετέπειτα. Η φλόγα Ελληνικότητας που έκαιε μέσα του ήταν άσβεστος παρά τις συνεχείς διώξεις που υφίστατο συνεχώς από τους Βούλγαρους κομιτατζήδες σε συνεργασία με τους Τούρκους στη Μακεδονία και από τους Νεότουρκους στην Αμάσεια του Πόντου στη συνέχεια.
ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 
Ο γιγαντόσωμος στο παράστημα, αλλά και μεγαλόφρων σε Ελληνικότητα Γερμανός στάλθηκε από το οικουμενικό πατριαρχείο ως επίσκοπος Καστοριάς το 1900, σε μία περίοδο που ο Μακεδονικός αγώνας κατά των Βουλγάρων και Σέρβων κομιτατζήδων ήταν στην πιο κρίσιμη καμπή του. Πρώτος και καλλίτερος στον άνισο και πολυαίμακτο τούτο αγώνα ο Παύλος Μελάς, αλλά και ο Ίων Δραγούμης, ο Τέλλος Αγαπηνός (Τέλλος Άγρας), ο Γιώργος Κατεχάκης, ο Κων/νος Μαζαράκης, ο Γεώργιος Τσόντος και πολλοί Μανιάτες, Κρητικοί, Θεσσαλοί, που συνέρρεαν από παντού για να δώσουν το αίμα και την ψυχή τους στην αγωνιζόμενη εκεί στο βορά Ελληνική πατρίδα.
Όμως ο Γερμανός Καραβαγγέλης αν και στάλθηκε στη Μακεδονία ως ιεράρχης, σύντομα έγινε η ψυχή του Μακεδονικού αγώνα με την ακάματη Ελληνοψυχία του και στήριξη του φρονήματος του αγωνιζόμενου τότε λαού της Μακεδονίας. Με την οργάνωση ένοπλων σωμάτων αυτοάμυνας και τη διαφώτιση της Ελληνικής και παγκόσμιας κοινής γνώμης κατόρθωσε να κινήσει το ελληνικό και διεθνές ενδιαφέρον για τον ηρωικά διεξαγόμενο αγώνα των Μακεδόνων. Επιβλητικός πάνω στο άσπρο άλογό του και με το ράσο του να ανεμίζει τριγυρνούσε στα χωριά της βασανισμένης Μακεδονίας γαλβανίζοντας το εθνικό φρόνημα, θυμίζοντας τα κλέη της αρχαίας πατρίδας κι αναπτέρωνε τις ελπίδες για την εθνική αναγέννηση.
Λίγα χρόνια πριν, ο υπέροχος προφήτης της επανελλήνισης των Ρωμιών Περικλής Γιαννόπουλος είχε διασαλπίσει: πας παππάς, αισθανόμενος πρώτα παπάς και μετά ΄Ελλην, ξουραφισθήτω! Σε εφαρμογή αυτής της αυστηρής ρήσης του Π. Γιαννόπουλου πολλές γενειάδες ιερωμένων θα κινδύνευαν να αφανιστούν, όχι όμως του φλογερά Ελληνόφυλου Γερμανού Καραβαγγέλη, τη σωματική και ψυχική κυτταρική μνήμη του οποίου η ελληνικότητα είχε σφραγίσει ανεξίτηλα. Τέτοιου ιεράρχες ανέδειξε αρκετούς το Ελληνικό γένος, μερικοί των οποίων πλήρωσαν με τη ζωή τους την έμπρακτη πίστη τους στα πεπρωμένα της φυλής των.
Η έντονα πατριωτική δράση όμως του Γερμανού Καραβαγγέλη ενάντια στα σχέδια της Βουλγαρικής επεκτατικής πολιτικής εις βάρος της Ελληνικής Μακεδονίας δεν άργησε να συναντήσει την αντίδραση της Βουλγαρικής προπαγάνδας και πολιτικής, η οπία υποκινούσα τις πρεσβείες Ρωσίας και Αγγλίας στην Κωνσταντινούπολη, πέτυχε την απαγόρευση των περιοδειών του ιεράρχη και την ανάκλησή του στο πατριαρχείο με απόφαση του τότε πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄. φυσικά ο πατριάρχης διέταξε την ανάκληση υποκύπτων στις πιέσεις της Υψηλής Πύλης. Όμως ο σπόρος που ο Γερμανός έσπειρε στη γη της πολύπαθης Μακεδονίας δε θα αργούσε να βλαστήσει και να φέρει σύντομα την ανοιξιάτικη ανθοφορία της Μακεδονικής απελευθέρωσης λίγα χρόνια αργότερα.

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΜΑΣΕΙΑΣ ΠΟΝΤΟΥ 
Στην Κωνσταντινούπολη πλέον ο Γερμανός, μετά το θάνατο του πατριάρχη Ιωακείμ, εκλέγεται τοποτηρητής του πατριαρχικού θρόνου μέχρι την ανάρρηση στο θρόνο του νέου πατριάρχη Γερμανού Ε΄. Η μη εκλογή του Γερμανού Καραβαγγέλη στο θρόνο οφείλετο στην αντίδραση των Τούρκων, λόγω της δράσης του στη Μακεδονία και Θράκη, ενώ είχε όλα τα απαιτούμενα προσόντα για πατριάρχης. Ο νέος πατριάρχης Γερμανός Ε΄ αποστέλλει πλέον τον Γερμανό ως επίσκοπο στην Αμάσεια του Πόντου, μα και εκεί ο φλογερός αγωνιστής Γερμανός δεν περιορίζεται στα αυστηρώς ποιμαντικά του καθήκοντα, αλλά στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τον Ποντιακό πληθυσμό που υφίστατο τότε τον Τουρκικό φανατισμό με διώξεις, σφαγές, εξανδραποδισμούς, εκ μέρους του απάνθρωπου για τις ξένες θρησκευτικές μειονότητες Νεοτουρκικού κινήματος. Εξ αιτίας της δράσης του αυτής ο Γερμανός συλλαμβάνεται από τους Τούρκους και φυλακίζεται . γλυτώνει όμως την αγχόνη για την οποία τον προόριζαν χάρη στην ανακωχή που υπογράφηκε το 1917 λόγω της λήξης του α΄ παγκοσμίου πολέμου, στον οποίο οι Τούρκοι βρέθηκαν στο πλευρό των ηττημένων. Συνεχίζει όμως ο μητροπολίτης Αμάσειας στηρίζοντας την εθνική δράση των Ποντίων, που πλέον λόγω των συνεχών Τουρκικών διωγμών, αποζητούν από τη διεθνή κοινότητα την ανεξαρτητοποίηση τους και τη δημιουργία ανεξάρτητου Ποντιακού κράτους. Στην επιδίωξή τους αυτή ολόθερμος επίκουρος προσήλθε ο Γερμανός κινητοποιώντας προσωπικότητες της Ευρώπης υπέρ των Ποντίων και των πόθων τους για τη δημιουργία ελεύθερου Ποντιακού κράτους.
Ενώ όμως ήδη είχε υπογραφεί η συνθήκη του Μούδρου, το Νοέμβριο του 1918, στα μέσα του Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος και μετέπειτα ονομασθείς εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος ήλθε αντίθετος προς τους εθνικούς πόθους των Ποντίων για τη δημιουργία της ελεύθερης νέας πατρίδας των. Έτσι αντί να υποστηρίξει το αίτημά τους, υπέβαλε υπόμνημα στη Διάσκεψη ειρήνης και πρότεινε ο Πόντος να προσαρτιστεί στο τότε σχεδιαζόμενο μεγάλο Αρμενικό κράτος! Ήταν ο ίδιος που τέσσερα χρόνια πριν είχε παραχωρήσει την Ελληνικότατη νήσο Σάσων (ανήκε στα Επτάνησα) στους Αλβανούς. Ήταν η πρώτη φορά, στη μακραίωνη Ελληνική ιστορία, που Έλλην ηγέτης παραχωρούσε σε αντίπαλη χώρα εθνικό έδαφος χωρίς πολεμική ήττα!
Ο Γερμανός Καραβαγγέλης για τη δράση του υπέρ των Ποντίων θεωρήθηκε εχθρός της Τουρκιάς, από το επαναστατικό κίνημα των Κεμαλιστών και καταδικάστηκε στην ποινή του θανάτου. Διέφυγε όμως στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί στην Αθήνα, όπου προτάθηκε για αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Όμως δεν επιτεύχθηκε η εκλογή του. Εκλέχθηκε όμως επίσκοπος Ιωαννίνων (1922) και κατόπιν αφού αποκαταστάθηκε στη μητρόπολη Αμασείας (1924) εστάλη ως έξαρχος του πατριαρχείου στη νεοσύστατη μητρόπολη Κεντρώας Ευρώπης με έδρα τη Βιέννη, όπου και απέθανε το 1935. Ο έξοχος αυτός ιεράρχης ευτύχησε να δει τη Μακεδονία να επανέρχεται στη μητρική αγκάλη της Ελλάδας, αλλά έζησε με σπαραγμό καρδίας τον ξεριζωμό του Ποντιακού και Μικρασιατικού πληθυσμού με το φρικτό σχέδιο ανταλλαγής πληθυσμών, μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδος.



ΜΟΡΦΗ ΑΓΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΜΟΡΦΗ ΗΡΩΙΚΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ.  
ΑΥΤΟ ΥΠΗΡΞΕ Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΑΡΑΒΑΓΓΕΛΗΣ.  
Η ΕΛΛΑΔΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΛΗΣΜΟΝΗΣΕΙ, ΟΠΩΣ ΤΟΣΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. 
Σπύρος Παπαδάκης

πηγή

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Οι πιο απίστευτες.... συμπτώσεις (;)

Όταν η τύχη αποφασίζει να παίξει εξωφρενικά παιχνίδια!
Η ζωή είναι γεμάτη από συμπτώσεις, άλλοτε μικρές και αμελητέες, άλλοτε αξιοσημείωτες και κολοσσιαίες.

Και είναι οι τελευταίες που μπορούν να σημαδέψουν την καθημερινότητα του ανθρώπου, κάνοντάς τον να πιστεύει ότι υπήρξε παρέμβαση δύναμης που ξεπερνά τα φυσικά τα πράγματα.

Πώς αλλιώς να δικαιολογήσεις τη συμφορά ή το απίστευτο συμβάν που αν δεν συνέβαινε σε σένα δεν θα το πίστευες με τίποτα;

Ας δούμε λοιπόν μερικές αξιομνημόνευτες συμπτώσεις που σε κάνουν να λες ότι η μοίρα έχει τις δικές της βουλές!

Πηγές μας στην καταβύθιση στο ανεξήγητο και το απόκοσμο αποτελούν το BBC, το New Scientist και το Ripley’s Believe it Οr Not...

Παιδικό βιβλίο



Όταν η αμερικανίδα συγγραφέας Anne Parrish «όργωνε» τα βιβλιοπωλεία του Παρισιού στη δεκαετία του 1920, θα συναντούσε στα ράφια ένα από τα αγαπημένα της παιδικά βιβλία, το «Jack Frost and Other Stories». Αγόρασε περιχαρής το βιβλίο και το επέδειξε με καμάρι στον σύζυγό της, λέγοντάς του πόσο το λάτρευε ως παιδί. Όταν ο άντρας της άνοιξε το βιβλίο, διάβασε στο εσώφυλλο την αφιέρωση: «Anne Parrish, 209 N. Weber Street, Colorado Springs»! Ήταν πράγματι το παιδικό αντίτυπο της Anne, που βρέθηκε από τις ΗΠΑ στη Γαλλία...

Το πόκερ του θανάτου



Το 1858, ο Robert Fallon θα έπεφτε νεκρός από πυροβολισμό, σε μια πράξη εκδίκησης της παρέας την οποία και «έγδυσε» ο χαρτοκλέφτης. Ο Fallon είχε ήδη κερδίσει 600 δολάρια όταν δολοφονήθηκε, με την άδεια θέση του στο καρέ να παραμένει «χήρα»: κανείς από την παρέα δεν ήθελε να καθίσει εκεί ούτε και να πάρει τα καταραμένα 600 δολάρια, γι' αυτό και βρήκαν έναν άγνωστο, τον έβαλαν να καθίσει στην επίμαχη καρέκλα και του έκαναν δώρο την κάβα του νεκρού. Μέχρι να φτάσει η αστυνομία για να ερευνήσει την υπόθεση, ο νεοφερμένος είχε αυξήσει την κάβα των 600 δολαρίων σε 2.200. Οι Αρχές απαίτησαν τα 600 δολάρια του Fallon να δοθούν στην οικογένειά του, για να ανακαλύψουν έκπληκτοι ότι ο νέος παίκτης στο καρέ ήταν ο γιος του Fallon, ο οποίος δεν είχε δει τον πατέρα του εδώ και 7 χρόνια!

Θάνατος διδύμων



Ήταν το 2002 όταν οι 70χρονοι δίδυμοι θα σκοτώνονταν με διαφορά λίγων ωρών σε δύο ξεχωριστά δυστυχήματα στον ίδιο δρόμο της Βόρειας Φινλανδίας. Το πρώτο από τα αδέρφια θα έχανε τη ζωή του όταν το ποδήλατό του θα παρασυρόταν από λεωφορείο στο Raahe, 600 χιλιόμετρα βόρεια του Ελσίνκι, ενώ λίγο αργότερα θα σκοτωνόταν και ο δεύτερος αδερφός, σε απόσταση μόλις 1,5 χιλιομέτρου! «Πρόκειται για ιστορική σύμπτωση», δήλωσε η αστυνομικός Marja-Leena Huhtala στο πρακτορείο Reuters για τον χαμό των πανομοιότυπων διδύμων...

Η σύμπτωση του Πόε



Ο περίφημος συγγραφέας Έντγκαρ Άλαν Πόε έγραψε τον 19ο αιώνα το πασίγνωστο βιβλίο του «Η Αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πυμ», που είχε να κάνει με τέσσερις ναυαγούς που περιπλανιόνταν μέσα σε μια βάρκα για πολλές μέρες πριν αποφασίσουν να σκοτώσουν και να φάνε τον νεαρό καμαρότο που η πένα του Πόε ονόμασε Richard Parker. Μερικά χρόνια αργότερα, το 1884, το πλοίο «Mignonette» ναυάγησε με μόνο τέσσερις επιζήσαντες, οι οποίοι περιπλανήθηκαν στη θάλασσα μέσα σε μια βάρκα για πολλές ημέρες. Όταν τελικά τους ανέσυραν από τα μανιασμένα νερά, οι τρεις εναπομείναντες ναυαγοί είχαν σκοτώσει και κατασπαράξει τον νεαρό καμαρότο! Χρειάζεται να προσθέσουμε ότι το όνομά του ήταν πράγματι Richard Parker;

Βασιλική σύμπτωση



Ήταν στη Μόντζα της Ιταλίας όταν ο βασιλιάς Ουμβέρτος Α' επισκέφτηκε μια μικρή τρατορία για γεύμα, συνοδευόμενος από τον πιστό του φίλο, στρατηγό Emilio Ponzia-Vaglia. Όταν ο ιδιοκτήτης πήρε την παραγγελία του ηγεμόνα, ο βασιλιάς παρατήρησε την αξιοσημείωτη ομοιότητά του με τον ταβερνιάρη, τόσο στη σωματοδομή όσο και στο πρόσωπο. Όταν οι δύο άντρες ξεκίνησαν να συζητούν την απίστευτη ομοιότητά τους, θα ανακάλυπταν πολλές ακόμα συμπτώσεις:
1. Είχαν γεννηθεί την ίδια μέρα του ίδιου έτους (14 Μαρτίου 1844)
2. Είχαν γεννηθεί στην ίδια πόλη
3. Αμφότεροι ήταν παντρεμένοι με γυναίκες με το ίδιο όνομα, Μαργαρίτα
4. Ο ταβερνιάρης άνοιξε το εστιατόριό του την ίδια μέρα που ο Ουμβέρτος στέφθηκε βασιλιάς της Ιταλίας
5. Στις 29 Ιουλίου 1900, ο βασιλιάς πληροφορήθηκε ότι ο ταβερνιάρης είχε μόλις σκοτωθεί σε ένα μυστηριώδες φονικό. Κι όμως, την ίδια μέρα ο Ουμβέρτος θα έπεφτε νεκρός από δολοφονία...

Πτώση μωρού



Στο Ντιτρόιτ τη δεκαετία του 1930, ο Joseph Figlock θα γινόταν σταθμός για τη ζωή ενός βρέφους: την ώρα που βόλταρε αμέριμνος στον δρόμο, ένα μωρό προσγειώθηκε πάνω του! Η μητέρα του το είχε ρίξει κατά λάθος από ανοιχτό παράθυρο, με τον Figlock να σταματά την πτώση του και να του σώζει τη ζωή. Έναν χρόνο αργότερα, το ίδιο μωρό θα έπεφτε από το ίδιο παράθυρο. Εννοείται ότι και πάλι ο κύριος Figlock θα περνούσε από κάτω και θα έσωζε για δεύτερη φορά το άτυχο βρέφος...

Μυστηριώδης μοναχός



Στην Αυστρία του 19ου αιώνα, ο (σχεδόν) διάσημος ζωγράφος Joseph Aigner είχε μια κακιά συνήθεια: ήθελε να αυτοκτονήσει. Στη διάρκεια της πρώτης του απόπειρας, σε ηλικία 18 ετών, ο Aigner επιχείρησε να κρεμαστεί, θα σωζόταν ωστόσο από έναν μυστηριώδη καπουτσίνο μοναχό. Σε ηλικία 22 ετών θα επιχειρούσε και πάλι να τερματίσει τη ζωή του, όταν ο ίδιος μοναχός θα τον απέτρεπε. Οχτώ χρόνια αργότερα, ο ζωγράφος καταδικάστηκε σε απαγχονισμό για τις πολιτικές του απόψεις, λίγο πριν από την εκτέλεσή του ωστόσο ο ίδιος μοναχός θα παρενέβαινε και θα του έσωζε για άλλη μια φορά τη ζωή! Όταν σε ηλικία 68 ετών πλέον ο Joseph Aigner κατάφερε τελικά να αφαιρέσει τη ζωή του με πιστόλι, η κηδεία του θα διενεργούταν από τον ίδιο καπουτσίνο μοναχό, το όνομα του οποίου δεν έμαθε ποτέ ο Aigner στην τρικυμιώδη ζωή του...

Φωτογραφική σύμπτωση



Μια γερμανίδα μητέρα φωτογράφισε το μωρό της το 1914 και άφησε το φιλμ σε ένα εμφανιστήριο στο Στρασβούργο. Την εποχή εκείνη, οι φωτογραφικές πλάκες πωλούνταν μεμονωμένα. Λίγο αργότερα θα ξεσπούσε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος και η μητέρα δεν θα κατάφερνε ποτέ να επιστρέψει στο Στρασβούργο για να πάρει πίσω τις εμφανισμένες φωτογραφίες του γιου της. Δύο χρόνια αργότερα, η μητέρα θα αγόραζε άλλη μια φωτογραφική πλάκα, στη Φρανκφούρτη αυτή τη φορά, για να φωτογραφίσει τη νεογέννητη κόρη της. Όταν η πλάκα εμφανίστηκε, αποδείχτηκε ότι είχε υποστεί διπλή έκθεση, με την εικόνα της κόρης της να έχει απαθανατιστεί πάνω ακριβώς στην προηγούμενη εικόνα του γιου της! Σε μια περίεργη τροπή της μοίρας, η πρώτη πλάκα δεν είχε εμφανιστεί ποτέ, είχε ονομαστεί κατά λάθος «αχρησιμοποίητη» και είχε πουληθεί και πάλι σε αυτή, κάπου 160 χιλιόμετρα μακριά από το πρώτο φωτογραφικό κατάστημα...

Ανακάλυψη βιβλίου



Το 1973, ο περίφημος ηθοποιός Άντονι Χόπκινς συμφώνησε να εμφανιστεί στην ταινία «The Girl From Petrovka», που βασιζόταν στη νουβέλα του George Feifer. Ο Χόπκινς όργωσε όλα τα βιβλιοπωλεία του Λονδίνου για να βρει ένα αντίτυπο του βιβλίου, κάτι που δεν συνέβη ποτέ. Κι όμως, ο ηθοποιός θα ανακάλυπτε ένα αντίτυπο παρατημένο σε ένα παγκάκι στον σιδηροδρομικό σταθμό, για να αποδειχτεί ότι ήταν το πρώτο αντίτυπο του βιβλίου που ανήκε στον ίδιο τον George Feifer, ο οποίος το είχε δανείσει σε έναν φίλο του, με το βιβλίο να κλέβεται από το αμάξι του φίλου...

Δίδυμοι σε όλα



Τα δίδυμα αδέρφια Jim Lewis και Jim Springer χωρίστηκαν μετά τη γέννα και υιοθετήθηκαν από διαφορετικές οικογένειες. Χωρίς να γνωρίζουν τίποτα για το γεγονός, οι οικογένειες ονόμασαν συμπτωματικά τα παιδιά τους James. Οι δύο James μεγάλωσαν αγνοώντας ο ένας την ύπαρξη του άλλου, παρά ταύτα αμφότεροι ακολούθησαν καριέρα στην επιβολή του νόμου, είχαν χόμπι την ξυλουργική και τη μηχανική, ενώ ήταν και οι δύο παντρεμένοι με γυναίκες που ονομάζονταν Linda. Όσο για τους γιους τους, ο ένας τον ονόμασε James Alan και ο άλλος James Allan. Οι δίδυμοι χώρισαν κάποια στιγμή από τις γυναίκες τους και αμφότεροι ξαναπαντρεύτηκαν. Αυτή τη φορά οι γυναίκες τους ονομάζονταν Betty. Και βέβαια αμφότεροι είχαν σκυλιά που ονομάζονταν Toy! Ε ναι, κάποια στιγμή έπεσε ο ένας πάνω στον άλλο...

Το μοτοποδήλατο της συμφοράς



Το 1975, ένας άντρας πάνω σε μοτοποδήλατο θα παρασυρόταν από ταξί στις Βερμούδες και θα έβρισκε τραγικό θάνατο. Έναν χρόνο αργότερα, ο αδερφός του θύματος θα έχανε τη ζωή του με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Στην πραγματικότητα, καβαλούσε το ίδιο μοτοποδήλατο. Και για να γίνει ακόμα πιο ακραίο το σενάριο, ο άντρας σκοτώθηκε από το ίδιο ταξί, το οποίο οδηγούσε ο ίδιος οδηγός που είχε στερήσει τη ζωή και στον αδερφό του. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο ταξιτζής μετέφερε τον ίδιο πελάτη και στις δύο ανθρωποκτονίες!

Ανακάλυψη σε ξενοδοχείο



Το 1953, ο τηλεοπτικός ρεπόρτερ Irv Kupcinet βρισκόταν στο Λονδίνο για να καλύψει τη στέψη της Ελισάβετ Β'. Σε ένα από τα συρτάρια του δωματίου του στο ξενοδοχείο Savoy, ο Irv θα ανακάλυπτε κάποια μικροαντικείμενα που αναγνώρισε ότι ανήκαν στον Harry Hannin, μπασκετμπολίστα των περίφημων Harlem Globetrotters, που ήταν συμπτωματικά καλός φίλος του Irv. Δύο μέρες αργότερα, και πριν προλάβει ο δημοσιογράφος να ενημερώσει τον παίκτη για την ανακάλυψή του, ο Kupcinet θα δεχόταν ένα μήνυμα από τον Hannin, στο οποίο τον πληροφορούσε ότι διέμενε στο ξενοδοχείο Meurice του Παρισιού και είχε ανακαλύψει σε ένα συρτάρι μια γραβάτα με το όνομα του Kupcinet πάνω της!

Ιστορική σύμπτωση



Οι ζωές του Τόμας Τζέφερσον και του Τζον Άνταμς, δύο εκ των πρωτεργατών της αμερικανικής ανεξαρτησίας, ήταν δεμένες από τη μοίρα. Όταν ο Τζέφερσον συνέταξε τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, ήταν ο Άνταμς (με τη βοήθεια του Μπέντζαμιν Φράνκλιν) που την επιμελήθηκε διορθώνοντάς τη, πριν επικυρωθεί από το νεοσύστατο Κογκρέσο στις 4 Ιουλίου 1776. Οι δύο άντρες θα πέθαιναν την ίδια μέρα, 4 Ιουλίου 1826, ακριβώς 50 χρόνια μετά την υπογραφή της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας!