ΔΩΡΕΑ ΠΡΟΣ ΤΟ BLOG

Όποια/όποιος επιθυμεί να βοηθήσει την προσπάθειά μου,μπορεί να το κάνει με μια δωρεά μέσω PayPal στον λογαριασμό : ovitrouvios@yahoo.gr

Σας ευχαριστώ και σας εύχομαι καλές αναγνώσεις !

ΕΛΛΗΝ ΑΛΚΙΜΟΣ

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Που είναι τα βοθροκάναλα και οι δημοσιοκάφροι των ΜΜΕ ; Γιατί κλείνουν τα μάτια σ' αυτά τα εγκλήματα ;

Η φωτογραφία που βλέπετε είναι απο τον... "γάμο" της Γάζας! 

Ο Ιμάμης ευλόγησε την ένωση 450 "ζευγαριών"!!

Η πλειοψηφία των γαμπρών ήταν απο 25 μέχρι 30 ετών και η πλειοψηφία των νυφών ήταν...


ΚΑΤΩ ΑΠΟ 12 ΕΤΩΝ!!!!


Ο κόσμος αγνοεί ότι οι πιο αποτρόπαιες υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης σε παιδιά, βασανιστηρίων και σοδομισμού λαμβάνουν χώρα στην καρδιά της Γάζας. 

Οι γάμοι των παιδόφιλων ισλαμιστών της Χαμάς γίνονται με παιδιά μόλις 4 ετών, κι αυτό με την άδεια του ισλαμικού νόμου!!



Αυτή η πληροφορία αποκαλύφτηκε από τον Δρ Paul L.Williams, και εκδόθηκε και μεταφράστηκε στη Βραζιλία. 

Μεγάλοι μουσουλμάνοι αξιωματούχοι, όπως ο Mahmud Zahar, ένας ηγέτης της Χαμάς συνεχάρησαν προσωπικά τα ζευγάρια κατά τη διάρκεια αυτής της τελετής που ήταν πολύ προσεκτικά οργανωμένη. 

"Είμαστε στην ευχάριστη θέση να πούμε στην Αμερική ότι δε μπορεί να σας στερήσει αυτή τη χαρά" είπε το κάθαρμα ο Zahar στους γαμπρούς, που ήταν όλοι ντυμένοι με σκουρόχρωμα κοστούμια. 

Κάθε γαμπρός πήρε από τη Χαμάς ως δώρο το ποσό των 500 δολαρίων. 

Τα κοριτσάκια, σε προεφηβική ηλικία, όλα ντυμένα στα λευκά και υπερβολικά μακιγιαρισμένα έλαβαν ένα γαμήλιο μπουκέτο. 

"Προσφέρουμε αυτό το γάμο σα δώρο στο λαό μας που αντιμετωπίζει την πολιορκία και τον πόλεμο" σχολίασε ο ισχυρός άντρας της Χαμάς, Ibrahim Salaf. 

Οι φωτογραφίες αυτής της γαμήλιας τελετής εξιστορούν αυτήν την ειδεχθή "ιστορία". 



Το Διεθνές Κέντρο Ερευνών για τις Γυναίκες εκτιμά ότι υπάρχουν περίπου 51 εκατομμύρια "αρραβωνιασμένα κοριτσάκια" στον κόσμο, το μεγαλύτερο ποσοστό των οποίων είναι σε μουσουλμανικές χώρες. 

Το 30% αυτών των μικρών αρραβωνιαστικών δέχονται βία από το σύζυγό τους. 

Κάθε 3 χρόνια, 3 εκατομμύρια αυτών των μικρών μουσουλμάνων υπόκεινται σε ακρωτηριασμούς.

Η άσκηση αυτής της παιδοφιλίας γίνεται με την υποστήριξη του ακραίου Ισλαμισμού! 

Επιπλέον, ο πιο γνωστός μουσουλμάνος, ο Ayatolah Khomeini υποστήριξε με εξοργιστικούς λόγους την άσκηση της παιδοφιλίας: 

Ένας άντρας μπορεί να αντλήσει σεξουαλική ικανοποίηση από ένα παιδί, ακόμη και από ένα μωρό. Ωστόσο, δε μπορεί να διεισδύσει κολπικά, αλλά... πρωκτικά: ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ


Αυτό δυστυχώς δεν αναφέρεται συχνά, και ο ΚΟΣΜΟΣ σωπαίνει ή δε θέλει να το κοιτάει. 

Ακόμη χειρότερα, δε θέλει να το ΞΕΡΕΙ. 

Τώρα ξέρετε! 

Θα σιωπήσετε; Θα σιωπήσετε; 


Κανείς δε θα μπορέσει να σώσει αυτά τα μικρά θύματα της Χαμάς και άλλων περιοχών όπου τα ισλαμοζώα δρουν ανενόχλητα... 



Υ.Γ.: Αυτό τον "πολιτισμό" ονειρεύεστε για την πατρίδα μας εσείς του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜ.ΑΡ. ;; 
πηγή

Που βρίσκονται σήμερα τα τεράστια διαστημόπλοια που θα πλησίαζαν την Γη;

Στις 6 Δεκεμβρίου του 2011 είχα δημοσιεύσει το άρθρο "Γιγαντιαία αντικείμενα πλησιάζουν την Γη (νέα στοιχεία και φωτογραφίες σοκ)" και στις 29 Μαΐου του 2012 είχα δημοσιεύσει ακόμα ένα άρθρο με πολλές σχετικές παραπομπές που μπορείτε να δείτε ΕΔΩ .
Σήμερα και ενώ πλησιάζουμε σε περίεργες ημερομηνίες αναζητήσαμε νέα στοιχεία και δείτε στην συνέχεια τι ανακαλύψαμε ....!



Η νέα φωτογραφία του θέματος μας αδιαμφισβήτητα δείχνει ....
κάποιο αντικείμενο ίδιο με τα προηγούμενα μόνο που πια δεν είναι στις συντεταγμένες που σας είχαμε δώσει τότε αλλά πολύ πιο κοντά στην Γη και μπορείτε εύκολα να δείτε και μόνοι σας αν επισκεφθείτε το http://www.sky-map.org/ και στην θέση που σας ζητάει τις συντεταγμένες για να παρατηρήσετε ότι θέλετε αντιγράψτε αυτές 20h26m46.63s, +45°04′12.4″.

Στην θέση 19h34m45.13s, +11°05′25.0″ μπορούμε να διακρίνουμε αυτό στην δευτερη φωτογραφία.


Ανάμεσα στον πλανήτη Άρη και τον Ερμή ακόμα δύο παρόμοια στίγματα από αυτά που είχαμε δει και παλιότερα και μπορείτε να τα δείτε και εσείς στις συντεταγμένες 16h28m16.48s, -23°40′09.3″.

Τα συμπεράσματα δικά σας εμείς απλά καταγράφουμε ότι βλέπουμε και σας παραθέτουμε τα στοιχεία μας ...




nyxtobaths
Από το katohika
kalyterotera.gr

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Ματαίωση των αναπαραστάσεων της Εξόδου στο Μεσολόγγι, θέλει η Μαρία Ρεπούση

8b86bΠροκαλεί και πάλι η κυβερνητική βουλευτής (ΔΗΜΑΡ) Μαρία Ρεπούση. Ζητά ματαίωση των ιστορικών αναπαραστάσεων όπως αυτή της Εξόδου του Μεσολογγίου, αφού αποτελούν «εθνικιστικά κιτς». Τα παραπάνω ακολουθεί την άρνηση του Γιάννη Μπουτάρη να παραστεί στην αναπαράσταση της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης, την οποία αποκάλεσε μιλώντας στο MEGA, «χουντικό καρακιτσαριό». Η εξωφρενική απαίτηση της Μαρίας Ρεπούση, η οποία δέχεται τα δημόσια χειροφιλήματα δημάρχων της ΝΔ, προκάλεσε την έντονη αντίδραση του δημάρχου Μεσολογγίου, Παναγιώτη Κατσούλη, ο οποίος σε δήλωσή του αναρωτήθηκε: «Γιατί κ. Ρεπούση να μη καταργηθεί και η Ελλάδα ως ιδιαίτερη εθνική οντότητα, καθώς και ότι την 'αναπαριστά' ως ζώσα παράδοση και ιστορικό δρώμενο, αφού όλα κατ' εσάς είναι 'εθνικιστικά κιτ' που αναπαράγουν την 'εθνικιστική έξαρση'»; Και ζητά ο δήμαρχος από τον Φώτη Κουβέλη «να μαζέψει» τη βουλευτή του κόμματός του. Και κλείνει, απευθυνόμενος στην Μαρία Ρεπούση: «έχετε επιλέξει να βρίσκεστε στην επικαιρότητα μέσω προκλητικών και ανιστόρητων δηλώσεων, όπως η χθεσινή σας 'να καταργηθεί η Έξοδος του Μεσολογγίου ως αναπαράσταση'».

 

«ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ» Είναι αγγλοαμερικανικό σχέδιο που καταστρώθηκε αμέσως μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001-ΜΕ ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ.

Στις 14-16 Απριλίου 2004, έγινε στην Κωνσταντινούπολη ένα σημαντικό συνέδριο διεθνούς πολιτικής με θέμα το αυτό το περίφημο νέο αμερικανικό σχέδιο (ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ) και το ρόλο της Τουρκίας, όπου ακούστηκαν πολλά και ενδιαφέροντα σχετικά με τις βασικές κατευθύνσεις της Τουρκίας, αλλά και με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Το «Σχέδιο της Μεγάλης Μέσης Ανατολής»,
όπως το έχει αποκαλέσει ο ίδιος ο αμερικανός Πρόεδρος Μπους, είναι ένα αγγλοαμερικανικό σχέδιο που καταστρώθηκε μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, για τον εκδημοκρατισμό και την φιλελευθεροποίηση των χωρών της Μέσης Ανατολής.

Στην πραγματικότητα προβάλλεται
ως ένα σχέδιο για τον ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΛΕΓΧΟ των χωρών της Μέσης Ανατολής και γενικότερα του ισλαμικού κόσμου σε μια εκτενή γεωγραφική περιοχή, από το Μαρόκο μέχρι την αραβική χερσόνησο και τον ΚΑΥΚΑΣΟ….

Μεγάλο μέρος του σχεδίου
εξαρτιόταν από την έκβαση του πολέμου στο ΙΡΑΚ, που ήταν ο βασικότερος μοχλός της έναρξης του σχεδίου.

Εκτός από το Ιράκ,
μεγάλο βάρος του σχεδίου αποδίδεται σε επιμέρους γεωγραφικές ενότητες που έχουν μεγάλη ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ αλλά και ΠΟΛΙΤΙΚΗ σημασία.

Οι ενότητες αυτές είναι
η Παλαιστίνη, το Νότιο Κουρδιστάν «βόρειο Ιράκ», η περιοχή της Κασπίας, ο ΚΑΥΚΑΣΟΣ, ο κόλπος της Βασόρας, η περιοχή Μεσογείου-Ερυθράς Θάλασσας αλλά και η Κύπρος.

Με το σχέδιο αυτό
διαπλέκονται πολλά και σημαντικά θέματα, όπως το Παλαιστινιακό, το Κουρδικό, το θέμα των πετρελαιαγωγών και σε προέκταση το Κυπριακό και οι ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ σχέσεις.

Ένα σημαντικό στοιχείο,
που αναδείχτηκε απ’ αυτό το ΣΥΝΕΔΡΙΟ, ήταν η επισήμανση πως η σταδιακή επιβολή του σχεδίου θα δημιουργήσει αντιπαλότητες και ίσως και άξονες που θα κινούνται σε ανταγωνιστική τροχιά. Οι κυριότερες αντίρροπες δυνάμεις θα είναι μεταξύ ΗΠΑ-ΑΓΓΛΙΑΣ και ΕΥΡΩΠΗΣ- ΡΩΣΙΑΣ-ΚΙΝΑΣ.

Η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης
ακόμα δεν έχει αποσαφηνιστεί, καθώς στους κόλπους της υπάρχουν πολλές αντιμαχόμενες δυνάμεις υπέρ ή κατά της Ταύτισης με την ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ πολιτική…..

Παράλληλα αρκετές χώρες της Μέσης Ανατολής
, έχουν ενημερωθεί για τα σχέδια και είδαν ότι απειλούνταν άμεσα από το συγκεκριμένο σχέδιο.

Οι χώρες που χτύπησαν κυριολεκτικά καμπανάκι
ήταν το ΙΡΑΝ, η ΣΥΡΙΑ, και η ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ. Όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις στη Σαουδική Αραβία, θα είδαν τις αγορές των "ΑΙΩΝΩΝ" που έκαναν στους αμερικανούς, μήπως και ξεφύγουν από το συγκεκριμένο σχέδιο….

Αναφορικά με το Ισραήλ, αυτό προβάλλεται ως μια αναδυόμενη ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ
της περιοχής, ενώ δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής πως η χώρα αυτή διαθέτει εκατοντάδες πυρηνικές κεφαλές και ένα από τα τελειότερα πυρηνικά κέντρα στην περιοχή της Ντιμόνας, στην έρημο Νεγκέβ, που έχει ιστορία 40 ετών περίπου.

«ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ»


Σύμφωνα με το «Σχέδιο», το Ισραήλ έχει θέσει ως στόχο του την εξουδετέρωση κάθε ανταγωνιστή στον τομέα των πυρηνικών δυνάμεων στην περιοχή. Έτσι, στις 21/12/2003, ο υπουργός άμυνας του Ισραήλ, Σαούλ Μοφάς, απείλησε για πρώτη φορά ότι το Ισραήλ θα βομβαρδίσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν όταν κρίνει ότι αυτό είναι σκόπιμο.

Όσον αφορά την ΤΟΥΡΚΙΑ, αυτή έλαβε ΠΛΗΡΗ γνώση του «ΣΧΕΔΙΟΥ», για πρώτη φορά με τόσο ξεκάθαρο τρόπο, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης ΕΡΝΤΟΓΑΝ στις ΗΠΑ, τον Ιανουάριο. Σύμφωνα με πληροφορίες από την Άγκυρα, οι Αμερικανοί παράγοντες ανέλυσαν στον Τούρκο πρωθυπουργό ότι η Τουρκία πρόκειται να διεκδικήσει έναν αυξημένο ρόλο στις εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής, κάτι σαν «Νέα οθωμανική Αποστολή¨, όπως αναφέρθηκε…..Είδατε την υπεροψία Νταβούτογλου, όλα αυτά τα χρόνια!!

Εδώ καταλαβαίνεται των  ρόλο των Δεξαμενών σκέψεων, τύπου ΣΤΡΑΣΦΟΡ, που συνέχεια κάνει αναλύσεις και δίνει στη δημοσιότητα ως δήθεν εργασίες…..!!!!
Σας ενημερώνουμε, ότι πρώτα παίρνουν τις αποφάσεις και ύστερα, «ΣΑΝ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑΧΒΕ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ» αναφέρουν ότι σύμφωνα με τις αναλύσεις , «θα γίνει αυτό» ή το άλλο…. Επειδή όμως τα συμφέροντα είναι μεγάλα. Υπάρχουν κι άλλοι παίκτες που αν τους έχουν ρίξει στη μοιρασιά, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αιματοκυλίσουν οποιαδήποτε χώρα, προκειμένου να χαλάσουν τα σχέδια της άλλης πλευράς…..

Αυτή η επίσκεψη Ερντογάν είχε, κατ’ αρχήν, δύο σημαντικές συνέπειες υπέρ της Τουρκίας. Δηλαδή δίνουν στην Τουρκία να παίξει το ρόλο που θέλουν οι πολυεθνικές, όπλων, Ροκφέλλερ, Ρότσιλντ και άλλων..

Σύμφωνα με το σχέδιο, πρώτη και άμεση αμερικανική πίεση για την ικανοποίηση των τουρκικών αιτημάτων ήταν για την επίλυση του Κυπριακού. Δηλαδή εις βάρος των Ελλήνων της Κύπρου. Κάτι που φάνηκε καθαρά στη διάσκεψη του Λουκάρνο, τον Μάρτιο του 2004.

Ξεκίνησαν οι Αμερικανοί, κάθε είδους πιέσεις, προς την πλευρά των Κούρδων του Ιράκ (Μπαρζανί, Ταλαμπανί) και προς τους Κούρδους της Τουρκίας (kongra, Gel) οργανώσεις προσκείμενες στον Οτσαλάν και το PKK, να σταματήσουν να δραστηριοποιούνται προς την κατεύθυνση της ίδρυσης ανεξάρτητης  κουρδικής χώρας.

  • Ο γνωστός αναλυτής Ronald Asmus, Αμερικανός, που μίλησε στο συνέδριο της Κωνσταντινούπολης, τόνισε πως η Τουρκία θα αποτελέσει ένα προτεινόμενο μοντέλο για όλες της χώρες της ευρύτερης ισλαμικής περιοχής και για το λόγο αυτό ο ρόλος της θα είναι ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΟΣ και θα στηριχθεί ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ από ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ πλευράς. Εδώ αναφέρθηκε και το Κυπριακό μαζί με τα ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ ….

Γιατί λοιπόν οι Τούρκοι έχουν την υποστήριξη των ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ; Γιατί με τόσες παραβιάσεις στο Αιγαίο, είτε με Αεροπλάνα, είτε με φρεγάτες κάνουν βόλτες;
Γιατί υπάρχει μια νότα, ειδικών καταστάσεων των ΗΠΑ, ώστε να μπούμε σε πόλεμο και να τον ΧΑΣΟΥΜΕ…..Και αυτό διότι οι Αμερικανοί , όπως και στην Κύπρο, έτσι και με την Ελλάδα θα βοηθήσουν την Τουρκία. Θα μας χτυπήσουν και οι παραστρατιωτικές δήθεν ομάδες ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ, αλλά θα είναι καθαρά χτυπήματα των «ΦΙΛΩΝ» και «ΣΥΜΜΑΧΩΝ» αμερικανών…

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ, ΠΟΥ ΣΧΕΔΟΝ 70 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΟΥΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ «ΑΓΓΛΟΥΣ ΓΚΕΫ»

πηγή

Η μεγαλύτερη επιστημονική απάτη του 20. Αιώνα – Ο μπερμπάντης Αϊνστάιν

Οι μύθοι μπορεί να έχουν έναν πυρήνα αλήθειας, αλλά μπορεί εξίσου να έχουν χτιστεί και πάνω σε ψέματα. Το τελευταία ισχύει στην περίπτωση του Albert Einstein. Παρα το ότι η επικρατούσα αντίληψη είναι ότι πρόκειται για έναν μεγάλο επιστήμονα, υπέρμαχο της ειρήνης και πρότυπο ανθρώπινης καλοσύνης, το φωτοστέφανο αυτό είναι απλά δοτό


Ο Σιωνισμός με τα τεράστια χρηματικά ποσά που διαθέτει και με τα οποία έλέγχει τα παγκόσμια μαζικά μέσα "ενημερώσεως" και ποδηγετεί τον κόσμο, έχει επιβάλλει και τις μεγάλες προσωπικότητες που γνωρίζουμε. Και οι οποίοι είναι όλοι Εβραίοι:
Τον κοκαϊνομανή και ονειροκρίτη Sigmund Freud σαν τον κορυφαίο ψυχολογο, τον σκιτσογράφο Pablo Picasso σαν τον μεγάλο ζωγράφο με το περιστέρι της ειρήνης, τον Karl Marx σαν τον μεγαλύτερο θεωρητικό του κεφαλαίου (που όμως ποτέ του δεν ανέφερε και αυτούς που το κατέχουν), τον πολεμοχαρή Schimon Peres σαν νομπελιστα ειρήνης κ.λπ. κλπ. Αφήνοντας στο ημίφως ή αγνοώντας τελείως τους μεγάλους φιλοσοφους, μαθηματικούς, ιστορικούς ή γλύπτες της αρχαίας Ελλάδος, της Κίνας, της Ινδίας ή του αραβικού κόσμου, τον Αριστοτέλη, Πλάτωνα, Επίκουρο, Ηράκλειτο, Φειδία, τον Κονφούκιο, τον Λαοτσέ, τον Aurobindo, τον Iqbal, τον Radhakrishnan, τον Tagore, τoν νεοπλατωνικό Al-Kindī, τον Abū Nasr al-Farabī, τον Abū Ḥamīd al-Ghazalī κ.α., ων αριθμός ουκ έστιν. Γι' αυτούς ισχύει το γνωστό μούγκα στην στρούγκα. 

Μια άλλη προσωπικότητα τεραστίων διαστάσεων που μας επέβαλλαν είναι ο Albert Einstein, για τον οποίο θα γίνει ο λόγος αμέσως παρακάτω. Εκεί θα δούμε έναν Einstein, που λίγη σχέση έχει μ’ αυτόν που μας παρουσιάζουν οι κάθε λογής αγιογράφοι του, ένα επιστημονικά μέτριο, αλλά φιλόδοξο, απατηλό και γεμάτο μίσος για μας τους Γκόιμ άτομο. Μεταφράζοντας δε το άρθρο που ακολουθεί, διαπίστωσα πόσο απλή αλλά όμως εξαιρετικά αποτελεσματική είναι η μέθοδος που χρησιμοποιεί ο Σιωνισμός για την ανάδειξη και προβολή των πάσης φύσεως «ιδιοφυιών» που μας πλασάρει, απο τον "κορυφαίο" φυσικό Αϊνστάιν μέχρι τον Marc Zuckerberg, τον δημιουργό του Facebook, του κατασκευάσματος αυτού των μυστικών υπηρεσιών, που όπως μας λένε, ανήκει στα λεγόμενα "κοινωνικά μέσα" (!!!).

Θα προσπαθήσω να περιγράψω την συνταγή: Διαλέγουμε έναν οποιοδήποτε Εβραϊο, που να διαθέτει όμως κάποια φυσικά χαρίσματα, αυτοπεποίθηση, λίγο χαμόγελο και κάποιες διασυνδέσεις με τους κατάλληλους σιωνιστικούς κύκλους. Το άτομο αυτό το προβάλλουμε συνεχώς (το μεγάλο κόλπο της παραγωγής προσωπικοτήτων) με τα παγκόσμιας εμβελειας μέσα που διαθέτουμε, τύπο, κινηματογράφο, επιστήμη ή Ιντερνετ. Έτοιμη η ανακάληψη, η εβραϊκή ιδιοφυία, ο επιστήμονας, ο καλλιτέχνης, ο φιλειρηνιστής. Κι’ ας κατασκεύαζε ο ένας ατομικές βόμβες, ας δούλευε ο άλλος με το γνωστό μπλόγκ στο ιντερνετ, για να ψαρεύει στα βαθειά νερά της ανθρώπινης βλακείας, να συλλέγει τις καθε είδους πληροφορίες που πρόθυμα του δίνει η αποβλακωθείσα νεολαία, οι πεινασμένοι για προβολή καλλιτέχνες, οι καρριερίστες πολιτικοί, ακόμη και εν ενεργεία υπουργοί και πρωθυπουργοί κρατών. Τις πληροφορίες αυτές επεξεργάζονται μετα τα διάφορα Think Tank των μυστικών υπηρεσιών και σχηματίζουν ένα σχεδόν τέλειο προφίλ της εκάστοτε κοινωνίας ή του κράτους με όλα τα "τρωτά" τους σημεία, αυτά που προσφέρεται για κάθε είδους παρεμβάσεις: Δημιουργία πολιτικών και κοινωνικών εντάσεων, παρδαλές επαναστάσεις, αραβικές ανοίξεις, αντιπαραθέσεις κάθε είδους. Κοντολογίς, σαν παράδειγμα, αυτά που γίνονται σήμερα στην Ελλάδα. Αυτές είναι λοιπόν οι επιστημονικές, επιχειρηματικές ή καλλιτεχνικές ιδιοφυίες, που αποτελούν τα σημεία αναφοράς του κόσμο που συνέθεσε ο Ηγεμόνας, του κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε και τον οποίο εμείς άσκεπτα θεωρούμε σαν φυσιολογικό, στην πραγματικότητα όμως είναι ένα απλό κατασκευασμα στην υπηρεσία της σιωνιστικής παγκοσμιοποίησης.
 
Το ισπανικό πρωτότυπο «EL MAYOR FRAUDE CIENTÍFICO DEL SIGLO XXEINSTEIN, EL BRIBÓN» δημοσιεύθηκε στις 12.09.2009 στο Crux et Gladius. Η μετάφραση έγινε από τον Ruy Díaz και απο τα γερμανικά στα ελληνικά απο τον Εμμανουήλ Σαρίδη. Λόγω των πολλαπλών αυτών μεταφράσεων μπορει τόσο το γερμανικό, όσο και το ελληνικό κείμενο να μην ταιριάζουν επακριβώς με το πρωτότυπο ισπανικό κείμενο. Αυτό όμως δεν αλλάζει σε καμμια περίπτωση το περιεχόμενο.

Και τώρα στο άρθρο

Η μεγαλύτερη επιστημονική απάτη του 20. Αιώνα – Ο μπερμπάντης Αϊνστάιν
 
του C. Galicia

Οι μύθοι μπορεί να έχουν έναν πυρήνα αλήθειας, αλλά μπορεί εξίσου να έχουν χτιστεί και πάνω σε ψέματα. Το τελευταία ισχύει στην περίπτωση του Albert Einstein. Παρα το ότι η επικρατούσα αντίληψη σήμερα είναι ότι πρόκειται για έναν υπέρμαχο της ειρήνης και πρότυπο ανθρώπινης καλοσύνης και ότι έχει την φήμη, ότι ήταν η μεγαλύτερη ιδιοφυΐα στην ιστορία του κόσμου, το φωτοστέφανο αυτό είναι απλά δοτό.

Αυτό το παιδί είναι καθυστερημένο

Η γνώμη του γιατρού βάραινε σαν μια πλάκα πάνω στην Pauline, τη μητέρα του μικρού Άλμπερτ, ο οποίος ακόμη και στα τέσσερά του ήταν σε θέση να τραυλίζει μόλις κάτι παραπάνω από μερικές λέξεις. Αρκετά χρόνια αργότερα γεννήθηκε η Μάγια, η αδελφή του, που ήταν σημαντικά πιο ξύπνια και πιο έξυπνη και η οποία συνέβαλε στον κομπλεξικό και μνησίκακο χαρακτήρα του Άλμπερτ, του δημιούργησε όμως, σύμφωνα με την αντισταθμιστική θεωρία των Jung και Adler, ένα βαθιά ριζωμένο  σύνδρομο μιας ανάγκης για αυτοπροβολή, που τον συνόδευε σ' όλη του τη ζωή και το οποίο προσπαθούσε πάντα να καλύψει με ένα αθώο και αβλαβές παραστατικό. Και κάθε αποτυχία του ενίσχυε την αυταρέσκεια και τον απείθαρχο χαρακτήρα του.

Πριν ακόμη από την εφηβεία του, κατηγόρησε το γερμανικό εκπαιδευτικό σύστημα, ότι τον πρόδωσε με ψευδείς θρησκευτικές διδασκαλίες (όπου πρέπει να σημειωθεί, ότι και ο ίδιος δεν ήταν ένας ορθόδοξος Εβραίος). Στα δεκαπέντε του, πλαστογράφησε μια ιατρική γνωμάτευση για να μην παρακολουθεί τα μαθήματα και στα δεκαεπτά του παραιτήθηκε απο την γερμανική υπηκοότητα για να αποφύγει την στρατιωτική θητεία. Αργότερα ομολόγησε ο ίδιος, ότι "ποτέ δεν ανήκα στην πατρίδα μου (τη Γερμανία), ούτε στους γονείς ή τους φίλους μου, αλλά μόνο στο "γένος" (τον Σιωνισμό)."

Ίσως να είναι αυτός και ο λόγος, που έδωσε την πρωτότοκη κόρη του Lieserl για υιοθεσία, χωρίς να ενδιαφερθεί στο υπόλοιπο της ζωής του γι' αυτήν, και ότι έστειλε τον διανοητικά ανάπηρο γιο του Edward σε ένα ψυχιατρείο στην Ελβετία, χωρίς να ενδιαφερθεί καθόλου για την υγεία και τη μοίρα του. Σε αυτήν την εικόνα ταιριάζει και η απαξιωτική μεταχείριση των άλλων παιδιών του, όπως το επιβεβαιωσαν τα ίδια, και των δύο συζύγων του, η πρώτη εκ των οποίων τον εγκατέλειψε ύστερα από μια μακρά σειρά από ταπεινώσεις και σχέσεις που είχε με άλλες γυναίκες, για νακάνει κατα τον ίδιο τρόπο ευτυχισμένη και την δεύτερη σύζυγό του.

Όποιος θέλει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την τόσο εποικοδομιτική ιδιωτική ζωή αυτής της "ιδιοφυίας", ας διαβάσει το βιβλίο των Roger Highfields και Paul Carters Buch "The privates lifes of Albert Einstein".

Ο ίδιος άνθρωπος που άλλαξε τέσσερις φορές την εθνικότητά του (Γερμανική, Ελβετική, πάλι Γερμανική, Ανγγλική και ΗΠΑ) παραπονέθηκε για το εξής:

«Ίσως να είναι η μοίρα μου που παντού εμφανίζομαι σαν ένα άγριο ζώοι. Για τους Γερμανούς είμαι ένας Εβραίος και για τους Άνγγλους ένας γερμανός επιστήμονας".

Το πιο θλιβερό είναι όμως, ότι ο φτωχός Albert Einstein ακόμη απο τα δεκαεπτά του αισθανόταν μόνος και παραμελημένος, γιατί δεν πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη επιθυμία που είχε: να γίνει ένας βιρτουόζος βιολιστής. Παρά το ότι η πλούσια εβραϊκή οικογένεια του του πλήρωσε τις καλύτερες μουσικές σχολές στο Μόναχο, το Μιλάνο και το Aarau [...] ήταν αναγκασμένος στο σημείο αυτό να παραδεχθεί, ότι δεν θα γινόταν ποτέ περισσότερο από ένας μέτριος βιολιστής. Ήταν αναπόφευκτο λοιπόν να ψάξει για κάτι άλλο. Στόχος του ήταν, με κάθε τρόπο να έχει επιτυχίες στη ζωή. Αποφάσισε να γίνει ένας περισπούδαστος μαθηματικός. Παρά τις πενιχρές επιδόσεις του στο γυμνάσιο, πέτυχε κατά το επόμενο έτος να γίνει δεκτός στο περίφημο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης.
 
„Δεν θα καταφέρεω ποτέ να πάρω το διδακτορικό"

Επειδή στα μαθηματικά ήταν πάντα αδύνατος, μεταπήδησε στη φυσική. Και το 1900 κατάφερε με το ζόρι να αποφοιτήσει. Με τον βαθμό 4,91 ήταν λίγο πάνω από την ελάχιστη απαραίτητη απόδοση, και η διπλωματική του εργασία έλαβε τον μικρότερο βαθμό. Την επόμενη χρονιά υπέβαλε την διδακτορική του διατριβή η οποία απορρίφθηκε. Άλλαξε το θέμα, αλλά και πάλι δεν τα κατάφερε. "Μπάφιασα πια, δεν θα καταφέρεω να πάρω ποτέ το διδακτορικό!", έγραψε το 1903 σε έναν από τους φίλους του.

Η επίσκεψη του Πολυτεχνείου όμως του απέδωσε κάποιους καρπούς. Την εποχή εκείνη διδάσκανε εκεί, για καλή τύχη του Αϊνστάιν, επιστήμονες του αναστήματος ενός Weber, Wolfer, Hürdwig, Pernet καθώς και ο μεγάλος μαθηματικός Hermann Minkowski (ο οποίος εργαζόταν στην θεωρία του τετραδιάστατου χώρου και θα πρέπει να θεωρείται ως ο πραγματικος δημιουργός της ειδικής θεωρίας της σχετικότητας). Και εκεί γνώρισε και την σύζυγό του Mileva Maric.
Στο μεταξύ ο Αϊνστάιν είχε αρχίσει να εργάζεται στο ελβετικό γραφείο ευρεσιτεχνιών στη Βέρνη, και ακόμα κι αν ήταν μόνο ένας "τεχνικός εμπειρογνώμονας τρίτης κατηγορία;" αυτό του επέτρεψε να έρθει σε επαφή με τους πιο σημαντικούς επιστήμονες της εποχής του και να εξοικειωθεί με τις νεώτερες εφευρέσεις, κατι που ενίσχυσε την επιθυμία του, να έχει και ο ίδιος επιτυχίες.

Τελικά κατάφερε το 1905 να παραδώσει την διατριβή του με θέμα "Ένας νέος προσδιορισμός των μοριακών διαστάσεων", την οποία ένας απο τους εξεταστές/εμπειρογώμονες χαρακτήρισε ως "μικρή, βαρετή και χωρίς νόημα" [σημείωση: Η διατριβή του βρίσκεται εδώ]. Πέντε χρόνια για ένα έργο 29 σελίδων με ξένες γνώσεις που εκλεψε απο δώ κι' απο κεί.

Δεδομένου όμως, ότι το μονολιθικό οικοδόμημα της κλασικής φυσικής του Νεύτωνα είχε αρχίσει ήδη να καταρρέει, οι συνθήκες ήταν ευνοϊκές για μια μεγάλη επιτυχία, και επειδή ο Αϊνστάιν δεν είχε να χάσει καμία φήμη, δεν χρειαζόταμν και κανένα μεγάλο ρίσκο. Έτσι άρχισε να εντρυφεί στα έργα των μεγάλων ανδρών της εποχής - Mach, Lorentz, Weber, Maxwell, Boltzmann, κ.α. - από τα πορίσματά των οποίων έβγαλε τα δικά του συμπεράσματα. Συχνά όμως η ανάγνωση των έργων αυτών των μεγάλων φυσικών του ήταν δύκολη λόγων των δικών του μαθηματικών προκλήσεων. Πώς κατόρθωσε όμως ο ήρωάς μας να ξεπεράσει αυτό το δίλημμα, καθότι δεν είχε τις απαραίτητες βασικές μαθηματικές προϋποθέσεις; Αυτό είναι ένα ερώτημα, που ήδη το έχουν θέσει πολλοί. Η απάντηση είναι πραγματικά πολύ απλή.

1905, «annus mirabilis" (το έτος των θαυμάτων)

Το 1905 ήταν για τον νεαρό Αϊνστάιν πράγματι, όπως το περιγράφουν οι αγιογράφοι του, το «έτος των θαυμάτων". Αλλά γιατί;
Χάρη στις σχέσεις του με τον νομπελίστα Wilhelm Wien, τον εκδότη των ευυπόληπτων „Annalen der Physik“ ("Χρονικών της Φυσικής"), κατάφερε, με την προαναφερθείσα διατριβή και άλλα τέσσερα άρθρα που δημοσιεύθηκαν σ' αυτό το περιοδικό, να φέρει τον κόσμο της φυσικής και της επιστημολογίας άνω κάτω.

Ένα από αυτά τα άρθρα ((„Über einen die Erzeugung und Verwandlung des Lichtes betreffenden heuristischen Gesichtspunkt“),"Περί μιας εφευρετικής άποψης για την παραγωγή και μετατροπή του φωτός"), στο οποίο συνέδεσε την κβαντική υπόθεση του Planck (χωρίς όμως, όπως ήταν η συνήθεια του, να αναφέρει τον Planck) με το "φωτοηλεκτρικό φαινόμενο" του Lenard, τον βοήθησε να κερδίσει το 1922 τίποτε λιγότερο από το βραβείο Νόμπελ. Στην πραγματικότητα θα έπρεπε να βραβευθεί για ένα άλλο άρθρο, το "περι την Ηλεκτροδυναμική κινούμενων σωμάτων", στο οποίο περιγράφει τη θεωρία της ειδικής σχετικότητας, η οποία είχε διατυπωθεί προηγουμένως στα επι μέρους τμήματά της απο τους Maxwell, Lorentz, Kaufmann, Cherenkof, Poincaré και, πάνω απ' όλα, τον καθηγητή του στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης, Minkowski. Όμως λόγω της χαμηλής αξιοπιστίας που είχε η "θεωρία" αυτή στην τότε επιστημονική κοινότητα, αλλά και λόγω της δυσκολίας προσδιορισμού του αριθμού των κοινών δημιουργών της, που θα έκανε αμφισβητήσιμο να θεωρηθεί ένας και μοναδικός ως δημιουργός της, θεωρήθηκε σοφότερο να δικαιλογηθεί το βραβείο με ένα άλλο άρθρο.

Ο Αϊνστάιν και οι σιωνιστικοί, φιλελεύθεροι, καπιταλιστικοί, παγκοσμιοποιητικοί και προοδευτικοί ομόθρησκοί του

Παρά το γεγονός, ότι το βραβείο Νόμπελ για τον «Pontifex Maximus» της παγκόσμιας συνείδησης δόθηκε αργότερα, το 1922, τα τέσσερα άρθρα που δημοσιεύθηκαν στα "Χρονικά" του απέφεραν μια ορισμένη φήμη και έναν ασυνήθιστα μεγάλο βαθμό δημοσιότητας. Στους επιστημονικούς κύκλους της Ευρώπης και της Αμερικής ο λόγος ήταν μόνο για τον νεαρό Αϊνστάιν και την "θεωρία" του. Το πιο δύσκολο μέρος είχε επιτευχθεί. Είχε χτυπήσει το νεύρο της εποχής του: Τον καιρό εκείνο, που οι απόλυτες αξίες (Αγάπη, Τιμή, Πατρίδα, Οικογένεια, Θεός ...) είχαν ξαναρχίσει να βρίσκουν και πάλι μεγάλη απήχηση στην Ευρώπη, η ιδέα της σχετικότητας (η οποία σαν καθαρή έννοια αξίζει κάθε συζήτηση), από την οποία όμως η "ιδιοφυία" μας παρήγαγε και εκπροσωπούσε μια Subversiv (ανατρεπτική;) σχετικότητα, άρχισε να ερεθίζει τα μυαλά του κόσμου και αποδείχθηκε σαν ένα ανεξάντλητο χρυσωρυχείο και ο απο μηχανής θεός της φιλελεύθερης-καπιταλιστικής και «προοδευτικής» Ατζέντας.

Ο Αϊνστάιν το είχε καταφέρει. Καί τώρα του προσφέρθηκε απο το Πανεπιστήμιο της Βέρνης η δυνατότητα να εξηγήσει την "Θεωρία της ακτινοβολίας", και, αν και το ντεμπούτο του ως λέκτορας δεν ήταν εξαιρετικά λαμπρό (τον πρώτο χρόνο παρακολούθησαν τα μαθήματά του μόνο τέσσερις μαθητές και τον επόμενο μόνο ένας, ο γερμανοποιημένος Λιθουανός Max Stern), αυτό δεν απετέλεσε εμπόδιο, χάρη στις προσπάθειες του καλού του φίλου Kleiner, να του προσφερθεί σύντομα μια εργασία ως λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Και μετα σειρα είχαν η Πράγα, πάλι η Ζυρίχη, το Βερολίνο, κλπ.
Το 1905 θα παραμείνει, πράγματι, ένα "έτος θαύμα", αφού ούτε πριν ούτε μετά οι εργασίες του πέτυχαν ένα τέτοιο ύψος, μια τέτοια πρωτοτυπία και μια τέτοια λάμψη (και ακόμη ούτε καν το στυλ γραφής) των τεσσάρων άρθρων που δημοσιεύθηκαν στα "Χρονικά της Φυσικής".

Όπως όμως γνωρίζουμε, πίσω από κάθε θαύμα υπάρχει και ένα μυστικό. Ποιο είναι το μυστικό του Άλμπερτ Αϊνστάιν;

Mileva Αϊνστάιν, το γένος Maric

Η ποιότητα και η πρωτοτυπία αυτών των εργασιών εξέπληξαν πρώτα τον καθηγητή Hermann Minkowski, ο οποίος γνώριζε καλά τα όρια του πρώην μαθητή του. "Αϊνστάιν; Αν ήταν ο Grossmann, ο Wegener, ή αυτή η εξαιρετικά ευφυής Mileva...αλλά ο Αϊνστάιν που την έκανε κοπάνα στο μάθημα ... "

Παρα ταύτα ο Αϊνστάιν θεωρήθηκε ότι είναι ο συγγραφέας αυτών των άρθρων .... Μέχρι τον Φεβρουάριο του 1990, που εξερράγη η βόμβα στο ετήσιο συνέδριο της American Asociation for the Advancement of Science (AAAS), της Αμερικανικής Ενώσεως για την Πρόοδο της Επιστήμης. Ο φυσικός Evans Harris Walker από το Aberdeen (Maryland) και η φιλόλογος Senta Trömel-Ploetz απο το Πανεπιστήμιο της Βόννης, οι οποίοι ο καθένας χωριστά και λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια της δικής του επιστήμης είχαν αναλύσει τα άρθρα του Αϊνστάιν που δημοσιεύθηκαν το 1905 στα «Annals of Physics» και την ιδιωτική αλληλογραφία μεταξύ του Αϊνστάιν και της γυναίκας του Mileva, κατέληξαν στο εκπληκτικό συμπέρασμα, ότι οι πρώτες μεγαλοφυείς ιδέες καθώς και η πολύπλοκη μαθηματική επεξεργασία τους, στην πραγματικότητα ανήκουν στην σύζυγό του, Mileva Αϊνστάιν, το γένος Μάριτς.

Έτσι εξηγείται και η εκπληκτική κατάρρευση που υπέστη το έργο του Αϊνστάιν σε ότι αφορά την έκταση και την ποιότητά του, ακριβώς μετα το 1919, το έτος του διαζυγίου του. Από τότε ο Αϊνστάιν εργαζόταν πάντα με άλλους φυσικούς (όπως οι Podolsky, Bose, Nathan, Rose, De Sitter, Infeld, Hoffman κ.α.) και το έργο του δείχνει μια συνεχή και εμφανή εξάρτηση απο συνεργάτες στον τομέα μαθηματικών διατυπώσεων (μαθηματικοί που πληρώθηκαν γι' αυτή τη δουλειά ήταν οι Grossman, Groumer, Lanczos κ.α.). Ο Ernst Strauss θυμάται, ότι ο Αϊνστάιν αν δεν μπορούσε να καταλάβει μια μαθηματική λογική σειρά, συνήθιζε να λέει: «. Είμαι σίγουρος, αλλά δεν είμαι πραγματικά πεπεισμένος". Πολλά ανέκδοτα αποδεικνύουν την την γνώμη του Evan H. Walker: "Η Μίλα (Mileva) ήταν ανώτερη απ' αυτόν και πήρε πρώτη την πρωτοβουλία στο πεδίο της θεωρίας." Ας έχουμε κατά νου, ότι σε μια εποχή που πολύ λίγοι είχαν πρόσβαση στο πανεπιστήμιο, ο Αϊνστάιν έγινε δεκτός χωρίς δυσκολίες στο περίφημο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης, όπου και μπόρεσε να υποβάλλει την διατριβή του. Εξ αντιθέτου η Mileva, η μόνη γυναίκα του κλαδου αυτού σπουδών, έπρεπε να υποκείψει, παρ' ολο που ήταν πολύ πιο έξυπνη απο τον ίδιο. Και οι δύο είχαν την ίδια αγάπη για την κλασική φυσική, όπως και τα μεγάλα προβλήματα σε ότι αφορά τις κοινωνικές σχέσεις (η Mileva κούτσαινε στη δεξιά πλευρά), κάτι που συναισθηματικά τους έφερε πιο κοντά ο ένας στον άλλο.

Ο απατηλός Αϊνστάιν συνειδητοποίησε αμέσως, ότι αυτό το κορίτσι ήταν ένα χρυσορυχείο και ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τις ιδέες της και σε άλλους τομείς (κυρίως φιλοσοφία και πολιτική) και να κερδίσει με αυτήν λεφτά. Και μ' αυτό τον τρόπο, και εκμεταλλευόμενος τις σχέσεις και τις επαφές του με ομάδες και μυστικούς κύκλους σιωνιστών και "Φίλων της προόδου" ((„Neue Heimat“, „Φίλοι της νέας Ρωσίας", "Σύνδεσμος των συνηγόρων της παγκόσμιας κυβέρνησης" κλπ.) κατόρθωσε να πάει μπροστά.

Μια πολύ διδακτική λεπτομέρεια που αναφέρει η Senta Trömel-Ploetz είναι η ρήτρα στη συμφωνία διαζυγίου του 1919, στην οποία ο Αϊνστάιν στην περίπτωση που κερδίσει ένα βραβείο για τα άρθρα που δημοσίευσε στα «Χρονικά της Φυσικής», αναγνωρίζει ότι αυτό πρέπει να παραχωρηθεί πλήρως στην Mileva.

Έτσι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν τρία χρόνια αργότερα έδωσε τα χρήματα που είχε λάβει για το βραβείο Νόμπελ στην πρώην σύζυγό του. Αυτό όμως δεν έχει καμμία σχέση με την παροιμιώδη γενναιοδωρία που αποδίδουν στον "Άγιο Albert" οι αγιογράφοι του, διότι αυτό έγινε λόγω των νομικών υποχρεώσεων που του επεβλήθησαν, διότι η Mileva είχε αποδείξει στο δικαστήριο, ότι ο Albert καθ' όλη την διάρκεια της συμβίωσής τους (πριν από το γάμο είχαν συζήσει πέντε χρόνια) της υφάρπαξε όλες τις εργασίες και εφευρέσεις της και της πατεντάρισε στο γραφείο ευρεσιτεχνίας στο όνομά του, ακόμα και στο όμομα τρίτων, χωρίς να αναφέρει πουθενά το όνομα της Mileva. Διότι όπως συνήθιζε να λέει η «ιδιοφυΐα»: «Δεν μπορώ να φανταστώ έναν θηλυκο Γαλιλαίο, Κέπλερ ή Μιχαήλ Άγγελο".

Αυτό το θέμα δεν είναι όμως νέο. Η ίδια η Trömel--Ploetz επισημαίνει, ότι διαλευκάνθηκε τριάντα χρόνια νωρίτερα σ' ένα βιβλίο του σέρβου φυσικού και φίλου της οικογένειας Αϊνστάιν, Αβραάμ Joffe, στο οποίο ο Joffe καταμαρτυρεί, ότι είδε προσωπικά τα σκίτσα και τα χειρόγραφα των πρωτότυπων άρθρων με την γραφή της Mileva Μάριτς, τα οποία δημοσιεύθηκαν αργότερα στα "Χρονικά".

Πίσω από το μύθο Αϊνστάιν κρύβονται προφανώς άσχημα μυστικά

Το ίδιο το γεγονός, ότι όλα αυτά που αναφέρονται πιο πάνω δεν είχαν κανένα σημαντικό αντίκτυπο στη φήμη της "ιδιοφυίας", μάλιστα ότι η ευρύτερη κοινή γνώμη δεν γνωρίζει τίποτα περι αυτών, όπως και η συνεχής εξύμνηση του Αϊνστάιν στον Τύπο και ο εξοστρακισμός των  αντιφρονούντων επιστημόνων στο δόγμα Αϊνστάιν που την συνοδεύει, η συναυτουργία των δήθεν "σοβαρών" επιστημονικών περιοδικών και τα αστρονομικά ποσά που ξοδεύονται ιδιαίτερα στη Γερμανία,για να αποδείξουν .... Να αποδείξουν τι; Και μόνο αυτά δείχνουν, ότι πίσω από το μύθο Αϊνστάιν πρέπει να κρύβονται σοβαρό και άσχημα πράγματα.

Επ' αυτού σημειώνει ο καθηγητής Thruillier στο περιοδικό «La Recherche» (αρ. 96, Ιανουάριος 1996, σ. 16), τα εξής:

"Φαίνεται ότι οι σχετικιστική φυσική πραγματοποιεί σε έναν ειδικό και συγκεκριμένο τομέα ένα πολύ ολοκληρωμένο πρόγραμμα: Την κατασκευή ενός "υπερπροσωπικού" κόσμου, ένός κόσμου, που βρίσκεται πέρα από την αίσθηση και την αντίληψη μας και ανήκει σε μια ανώτερη πραγματικότητα". [ ...]

"Ηγέτης μου είναι ο Chaim Weizmann" (που προώθησε τον Σιωνισμό που είχε αναπτύξει ο Theodor Herzl στο βιβλίο του "Τον κράτος των Εβραίων, Ε.Σ.)

Όπως γράφει ο Μαξ Βέμπερ για την επιστήμη και την πολιτική, "ο κάθε ένας που κάνει πολιτική, συμμαχεί με τις θεϊκές ή δαιμονικές δυνάμεις που ωθούνται για την εξουσία. Όποιος ζητά την σωτηρία της ψυχής του ή της ψυχής άλλων ανθρώπων, την διακινδυνεύει κατα την πορεία της πολιτικής, διότι το πνεύμα της πολιτικής βρίσκεται σε ένταση με το Θεό της αγάπης."

Με βάση αυτή την ιδέα γράφει ο Isidro Juan Palacios στο περιοδικό "Punto y Coma", ότι "και η επιστημονική εργασία είναι μια μαγική πηγή της εξουσίας, που χρησιμοποιείται απο ανθρώπους ως μέσο δόλιας ιδιοποίησης και εξουσιοδότησης στο χώρο του πνέυματος και άρα κυριαρχείται απο τον διάβολο."

[...] Η ατομική "ιδιοφυία" ζήτησε γραπτά από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ρούσβελτ τόσο στις 2. Αυγούστου 1939 (λίγο πριν ξεσπάσει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος), όσο και στις 7. Μαρτίου 1940, να χρησιμοποιήσει κατα καταστροφικό τρόπο την βόμβα ουρανίου κατά της Γερμανίας. Έκανε επίσης ότι περνούσε απο τα χέρια του, για να επιβάλει τον ατομικό βομβαρδισμό της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, τις δύο καθολικές πόλεις της Ιαπωνίας. Για να τα δικαιολογήσει αυτά υποστήριζε, ότι «εναντίον μιας οργανωμένης δύναμης επιβάλεται μια οργανωμένου δύναμη". Το ίδιο είχε πεί έξι χρόνια πριν και ο Χίτλερ, ο οποίος όμως - παρα το ότι η Γερμανία είχε ένα σημαντικό τεχνολογικό πλεονέκτημα στην ανάπτυξη της ατομικής βόμβας - τάχθηκε ρητά κατά της χρήσης της.
 
Σε μια συνάντηση Σιωνιστών στη Νέα Υόρκη το 1921 ο Αϊνστάιν μίλησε μπροστα σε δεκάδες ομοθρήσκων του. Είπε: "Ηγέτης μου είναι ο Chaim Weizmann. Ακολουθήστε τον. Εγώ μίλησα."

Όπως βλέπουμε, "όλα είναι σχετικά." Εξαρτάται μόνο απο το ποιά θέση παίρνει κάποιος.

***

Σημείωση του Sternbald:

Το να γράψεις για τον "μπαρμπέντη Αϊνστάιν" είναι ένα δύσκολο εγχείρημα. Πρώτα, γιατί ο κάθε ερασιτέχνης φυσικός που θα ανεγείρει την κατηγορία λογοκλοπής κατά του Αϊνστάιν, διατρέχει τον κίνδυνο να  κατηγορηθεί για άγνοια. Επιπλέον, οι πηγές είναι μεγάλες και για ένα λεπτομερές σχέδιο θα χρειαζόταν κανείς σίγουρα αρκετά χρόνια. Μερικά από τα θέματα που αναφέρονται εδώ είναι ωστόσο προφανή και δικαιολογούν μια μεγάλη καχυποψία. Σίγουρο είναι, ότι η εικόνα του Αϊνστάιν έχει λάβει μια υπερ το δέον διάσταση απο το γνωστό μας λόμπι, ενώ ο ίδιος σε διάφορους τομείς της ζωής του εμφανίσθηκε ως ένα εμπαθές, μικρόψυχο και σκληρόκαρδο πρόσωπο.

Η γλωσσολόγος Trömel-Ploetzsch που παρατίθεται στην παρούσα μετάφραση  είναι ένα άτομο, που λόγω  των βασικών στοιχείων της (ριζική φεμινίστρια) πιθανώς να μας φαινόταν αντιπαθητική. Αυτά που γράφει όμως για την Μιλένα Μάριτς αξίζει να διαβαστούν. Κι' αυτά όμως αμφισβητούνται ή αρνήθηκαν (το τελευταίο λίνκ). Σχηματείστε μόνοι σας την δική σας γνώμη.
 
Περισσότερες πληροφορίες για τα βιογραφικά στοιχεία:
Πηγές δικές μου:
 

Και εν αρχή ην οι τρεις δεινόσαυροι, οι «Φαμίλιες» Παπανδρέου - Καραμανλή - Μητσοτάκη.

ΟΙ ΦΑΜΙΛΙΕΣ-ΜΑΦΙΑ
«Φαμίλιες» και Ξένα Συμφέροντα…Γράφει ο ΔΑΜΩΝΙΔΗΣ...
Διάστικτη είναι η Νεοελληνική Ιστορία περιπτώσεων «Ταγοί» του Νεοελληνικού Κράτους, ενσυνειδήτως ή μη, να θέτουν τις υπηρεσίες τους στην εξυπηρέτηση Ξένων Συμφερόντων και εις βάρος των συμφερόντων του Έθνους και της Εθνικής Ανεξαρτησίας της Χώρας.

 
Μάλιστα, οι «Ταγοί» αυτοί, πολιτικοί ή οικονομικοί, υπήρξαν φορείς και εντολοδόχοι αυτών των εξωχώριων συμφερόντων, ενώ γνώριζαν ότι η Εθνική Ανεξαρτησία απαιτεί να λαμβάνονται οι αποφάσεις για τα προβλήματα που αφορούν τη Χώρα και το Έθνος εντός του Έθνους, από το Έθνος και να εξυπηρετούν το σύνολο του Έθνους.

Παραλλήλως, οι «Ταγοί» αυτοί πρόταξαν το ιδιοτελές συμφέρον τους υπεράνω του Εθνικού Συμφέροντος και συνέπλευσαν, υπό το πρόσχημα της «ανάπτυξης» της Χώρας, με τις ληστρικές επιδιώξεις του ξένου κεφαλαίου.

Το τελευταίο δε, ως γνωστόν, διακρίνεται για την πολυμορφία του και αντιπροσωπεύει αντιτιθέμενα διεθνώς συμφέροντα. Το «παίγνιο» στην πολιτική, κοινωνική, οικονομική ζωή αποκτά καταστροφική πολυπλοκότητα για τις χώρες στις οποίες εισβάλλει.


Η Χώρα στον αστερισμό των Μικρών


Η Ελλάδα του 2012 μ.Χ., υπό το πλέγμα της Παγκοσμιότητας και ειδικότερα της επικυριαρχίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση της Γερμανίας, αλλά κυρίως στην «Εποχή των Μικρών» ηγετών της, αντιμετωπίζει, πλέον, πρόβλημα ιστορικής επιβίωσης του Λαού της υπό τα χαρακτηριστικά τα οποία εκχέονται από το πολιτιστικό της υπόβαθρο.

Οι «Φαμίλιες» της Μεταπολιτευτικής περιόδου, και ειδικότερα της Ύστερης -κατά την έννοια που δίδει στον όρο η Ιστορική Επιστήμη- αυτής περιόδου -εποχής παρακμής και εκφυλισμού Θεσμών και Ηθικών Αξιών-, συναγωνίζονται ποία εξ αυτών θα εκποιήσει στα Ξένα Συμφέροντα το μεγαλύτερο μέγεθος, όχι μόνο της Οικονομίας της Χώρας και τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές, αλλά και θα υπαγάγει τη Χώρα, το Έθνος και τον Λαό της σε καταστάσεις παντελούς αδυναμίας αντίδρασης στα δεσμά με τα οποία μεθοδικώς περιτυλίγουν τον λαιμό της.


Οι «Φαμίλιες» γνωρίζουν ότι η αλλοίωση της συνείδησης του Λαού και η κάμψη κάθε διάθεσης αντίστασης επέρχονται με τη βαθμιαία απαθλίωσή του στον οικονομικό τομέα (ανεργία, συμπίεση εισοδημάτων στο όριο της βιολογικής επιβίωσης, εκθεμελίωση κάθε μορφής Κράτους Κοινωνικής Πρόνοιας, αβεβαιότητα για το άμεσο μέλλον κ.λπ.) και την καταστροφή των πολιτιστικών θεμελίων του (Γλώσσα, Παιδεία, ήθη και έθιμα κ.λπ.).


Οι «Φαμίλιες», 343 περίπου τον αριθμό, συναγελαζόμενες με τα Ξένα Συμφέροντα, αντλούν από τα τελευταία την ανεμπόδιστη νομή της Εξουσίας. Επαγγέλλονται, δε, ότι η «κατάκτηση της ευημερίας»… πραγματοποιείται μόνο με τις άνευ όρων και ορίων ξένες επενδύσεις στη Χώρα, ενώ είναι γνωστό ότι από τη δεκαετία του 1960 και εντεύθεν το Ξένο Κεφάλαιο (επενδύσεις) σε ουδεμία άλλη χώρα -εξαίρεση αποτελούν οι «Δημοκρατίες της Μπανάνας» της Κεντρικής Αμερικής- διαδραμάτισε τόσο αρνητικό ρόλο στην καθόλου πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή όσο στη Χώρα μας.


Ακόμη και την εδαφική ακεραιότητα του Ελληνικού Έθνους έθεσε στους στόχους του. Η δικτατορία των Συνταγματαρχών και η Καταστροφή της Κύπρου, αψευδές τεκμήριο.


Η ληστεία του Ξένου Κεφαλαίου


Αντικειμενικώς το Ξένο Κεφάλαιο (Ξένες επενδύσεις) ομοιάζει με ληστή ή πειρατή που εφορμά αιφνιδίως σε μία πολιτεία και επιδιώκει ν' αρπάξει όσο περισσότερα μπορεί, αδιαφορώντας αν με αυτόν τον τρόπο καταστρέφει την πόλη, καταστρέφει πολύ περισσότερα απ' αυτά που μπορεί ν' αρπάξει!


Καθ' ιστορική επιβεβαίωση, ο ξένος, ο οποιοσδήποτε ξένος, ουδέ αυτός ο ευρωπαίος «εταίρος» ενδιαφέρεται για τη Χώρα στην οποία… επενδύει. Τη βλέπει απλώς ως πηγή πλουτισμού. Κτυπά, λεηλατεί και φεύγει…

Ο Ομφάλιος λώρος που συνδέει «Φαμίλιες» - Ξένα Συμφέροντα εντοπίζεται με την ανατομία ενός μικρού και μόνου δείγματος, αυτού του συμπλέγματος.

Και εν αρχή ην οι τρεις δεινόσαυροι, οι «Φαμίλιες» Παπανδρέου - Καραμανλή - Μητσοτάκη.
Η δυναστεία των Παπανδρέου. Ο γενάρχης Γεώργιος Ανδρέα Σταυρόπουλος, υιός του Παπα-Ανδρέα του Ναού της Παντανάσσης Πατρών, εξ ου και μετονομασθείς Παπανδρέου. Διασύνδεσε την πολιτική παρουσία και δράση του με τις βλέψεις και επιδιώξεις της Γηραιάς Αλβιώνος στην Ανατολική Μεσόγειο, και δη στην κρίσιμη για τη Βρετανική Αυτοκρατορία γεωπολιτική θέση της Ελλάδας. Υπηρέτησε με πίστη και αφοσίωση τα Αγγλικά Συμφέροντα. «Χειροτονήθηκε» από τον Τσώρτσιλ πρωθυπουργός της εξόριστης Ελληνικής Κυβέρνησης του Καΐρου και δεν ορρώδησε να οδηγήσει τη Χώρα ευθύς μετά την απελευθέρωσή της από τον Ναζιστικό ζυγό σ' έναν πολυαίμακτο Εμφύλιο Πόλεμο, «προς χάριν μίας δράκας πραιτωριανών», κατά την χαρακτηριστική έκφραση του Γεωργίου Καφαντάρη.

Το 1952, κι ενώ ο αδέκαστος Πολεμιστής Νικόλαος Πλαστήρας επιδίωκε και κήρυττε τη Λήθη και οραματιζόταν ένα νέο Ξεκίνημα για την αιμάσουσα Πατρίδα, ο Γεώργιος Παπανδρέου ο Πρεσβύτερος ετέθη υπό τις επωμίδες του στρατάρχη Παπάγου για την εμπέδωση του αυταρχικού μετεμφυλιακού Κράτους.


Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου παραμένει, μέχρι στιγμής, μία αινιγματική προσωπικότητα. Εμφανίζεται, αιφνιδίως εξ ΗΠΑ, στις αρχές της δεκαετίας του 1960 στο Ελληνικό προσκήνιο υπό την εύνοια του Κ. Καραμανλή του Πρεσβύτερου κι ενώ οι Λαϊκές Δυνάμεις, είτε υπό τη σκέπη της Αριστεράς (ΕΔΑ) είτε υπό τη ριζοσπαστικοποιημένη δράση του Κεντρώου Πολιτικού Χώρου (Ένωσις Κέντρου), διεκδικούν αποφασιστικό λόγο στην πορεία της Χώρας.


Η «Γενιά της Αντίστασης», παρά τον αποδεκατισμό της στη διάρκεια του Εμφυλίου και υπό την απηνή δίωξη του Μετεμφυλιακού Κράτους, επιζητεί τον εκσυγχρονισμό της Χώρας και την εμπέδωση της Αξιοκρατίας, καθώς και την προώθηση του Κράτους Κοινωνικής Πρόνοιας και της Ισονομίας των Πολιτών, ανεξαρτήτως πολιτικών φρονημάτων.


Η παρεμβολή της σκοτεινής Επταετίας των Συνταγματαρχών (1967-1974) ανακόπτει προσωρινώς αυτές τις διεργασίες.


Η μεγάλη Ευκαιρία και ο Ανδρέας


Η Μεταπολίτευση επανατοποθετεί αυτήν τη δυναμική των Λαϊκών Δυνάμεων. Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου υπερκεράζει σε συνθηματολογία τη Λαϊκή Δυναμική και εμφανίζεται υπό το πολιτικό σχήμα του ΠΑΣΟΚ, ριζοσπάστης στην πολιτική συνθηματολογία, ανασχετικός, όμως, στην πρακτική ουσιαστικής μεταβολής του πολιτικού συστήματος.

Μάλιστα, αν και ακαδημαϊκός διεθνούς κύρους, στην πράξη εμφανίζεται αντίθετος και στις μετριοπαθείς υποδείξεις του εμπειρογνώμονος του ΟΗΕ, καθηγητή, Φρέντερικ Χάρμπιζον, σύμφωνα με τις οποίες:


• «Η πρόοδος ενός έθνους εξαρτάται πρώτα και κύρια από την πρόοδο του Λαού. Αν δεν αναπτύξει το πνεύμα του και το ανθρώπινο δυναμικό του, είναι αδύνατο να προοδεύσει, υλικά, οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά…».


Επιδίδεται, αν και είναι ο μόνος σχεδόν πολιτικός ηγέτης της Μεταπολιτευτικής περιόδου που έχει αποσπάσει την ομόθυμο λαϊκή έγκριση να αναδιαρθρώσει σε σύγχρονες βάσεις τη λειτουργία των κρατικών μηχανισμών, στην ανατροπή της Κοινωνικής Πυραμίδας Αξιών (Επιτυχία στο επάγγελμα, αναγνώριση από την Κοινωνία σε στενή και ευρεία βάση της αξίας του ατόμου και επομένως ικανού για τη διαχείριση πολιτικών αξιωμάτων και ανάδειξη στην κορυφή των πολιτικών αξιωμάτων ατόμων που δεν έχουν υποστεί τη βάσανο της κοινωνικής κρίσης).


Επί της μακράς περιόδου της διακύβερνησής του, εγκαινιάζεται η χρησιμοποίηση των «Ανθυποτίποτε» στην κορυφή της Πολιτικής, Οικονομικής, Πολιτιστικής και Εκπαιδευτικής πυραμίδας! Η παρακμή, έκτοτε, της Χώρας, σε όλα τα επίπεδα, είναι ραγδαία και ακατάσχετη.
Η κατάληξη της Δυναστείας των Παπανδρέου, με την παρουσία στην ηγεσία της Ελλάδας του ανεκδιήγητου ΓΑΠ, Γεωργίου Α. Παπανδρέου, απλώς επισφραγίζει την τραγωδία της Χώρας και του Ελληνικού Λαού με την έναρξη της Εποχής των Μνημονίων.

Η Δυναστεία των δύο όψεων


Η Δυναστεία Καραμανλή είναι διπλής όψεως. Η πρώτη περίοδος 1956-1963 ναι μεν εγγράφει στο ενεργητικό της μία αξιόλογη προσπάθεια ανάταξης της χώρας από την εποχή οικονομικής υπανάπτυξης στην οδό του εκσυγχρονισμού, αλλά υπό καθεστώς αυταρχισμού και πολιτικών διακρίσεων.


Και ακριβώς, αυτό το δίχτυ του παρακράτους, εν τέλει, περισφίγγει και στραγγαλίζει και τον ίδιο τον Κ. Καραμανλή τον Πρεσβύτερο.


Ο νεώτερος της Δυναστείας, Κ. Καραμανλής ο Νεώτερος, παρά τις προθέσεις του, παραμένει άβουλος, συναισθηματικός και χωρίς επιβολή στους ακατάλληλους συνεργάτες του. Τελικώς, στο παίγνιο των πολιτικών ισορροπιών που μετέρχεται εγκλωβίζεται και πίπτει θύμα τους.


Η δράση της Δυναστείας των Μητσοτάκη αντικαθρεπτίζεται στο νόημα των στίχων του σονέτου του Παναγιώτη Κανελλόπουλου:


• «Κάποιος άλλος, πιο τρανός, πιο μεγάλος
με πρόλαβε στον δρόμο προς τη Δαμασκό…».

Η Δυναστεία στη μακρά πολιτική πορεία της, διακυμαινόμενη μεταξύ της εύνοιας Ανακτόρων - Αμερικανών, κατά την επταετία των Συνταγματαρχών, καταβάλλει προσπάθεια ν' αποκαθαρθεί από τα ανομήματα του βασιλικού Πραξικοπήματος του Ιουλίου του 1965, προσεγγίζει Μεταπολιτευτικώς την ανερχόμενη δύναμη της Γερμανίας, αλλά υπερακοντίζεται σ' αυτό το πεδίο από τον ευνοούμενό της, νυν πρωθυπουργό, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας –διαχρονική επιδίωξη του Βερολίνου– και έκτοτε ωθείται στο περιθώριο.


Στη σκιά των τριών Δυναστειών αναπτύσσονται σειρά υπο-Δυναστειών, προθυμότερων στην εξυπηρέτηση ιδιοτελών βλέψεων και αλλοτρίων συμφερόντων.


Τέλος, μόνο την αποστροφή της Κοινής Γνώμης αξίζει η υπο-Δυναστεία Πάγκαλου, η οποία από τον παππού και αρχηγέτη της Θεόδωρο Πάγκαλο τον Πρεσβύτερο περιπλανάται από τη Γαλλική στη Ρωσική - Σοβιετική και, στη συνέχεια, Γερμανική εύνοια!


Συνέχεται από την επονομαζόμενη τακτική του Ανεμόμυλου…


Τα υβρίδια των υπόλοιπων υπο-Δυναστειών απλώς αναδεύονται στο επικοινωνιακό ρεύμα των καιρών!


Εφ. Παρόν 
 

Τέσσερεις 'Ελληνες βουλευτές, 7 ημέρες στην Ουάσιγκτον, γιά να... ''ελέγξουν'' αν οι εκλογές (6 Νοε.) στις ΗΠΑ θα γίνουν... ''νομότυπα'' !!!

Η αποστολή θα παραμείνει στην πρωτεύουσα ΗΠΑ, 1-7 Νοεμβρίου. 'Ολα τα έξοδα τα πληρώνουν τα κορόϊδα οι 'Ελληνες φορολογούμενοι (η Βουλή). 

Υποτίθεται ότι ο λαός στην Ελλάδα εξαθλιώνεται με τα μέτρα, ενώ κόβουν ακόμα και από τα επιδόματα των ελάχιστων ανάπηρων πολέμου. Αλλά η Βουλή-μπουρδέλο στέλνει, γιά δαπανηρές διακοπές 7 ημερών, 4 βουλευτές στις ΗΠΑ. Οι βουλευτές, ως αντιπροσωπεία του ΟΑΣΕ, είναι: Α. Ψυχάρης (ΝΔ) , Γ. Πλακιωτάκης (ΝΔ), Π. Ρήγας (ΠΑΣΟΚ), Γ. Βαρεμένος (ΣΥΡΙΖΑ). Πρός τιμήν τους, οι βουλευτές Τ. Κουίκ και Μ. Βορίδης δεν συμμετέχουν στην αποστολή. Το ερώτημα: Βουλευτές του πλέον βρώμικου Κοινοβούλιου της Ευρώπης, γνωστού ως παραρτήματος της μιζο-Siemens, θα...''ελέγξουν'' αν οι εκλογές στις ΗΠΑ (!!!) θα γίνουν νομότυπα;
(Πριν μιά εβδομάδα, άλλοι 5 βουλευτές έκαναν ''διακοπές'', ως αποστολή, στο Κεμπέκ Σιτυ, Καναδά)

 
ΠΗΓΗ: ΚΑΛΑΜΙ
 
Σχόλιο: Μήπως ΜΠΟΡΟΥΝ να μας πουν, πως η ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ έγινε βουλευτής με 1650 ψήφους;  
 

Έρευνα του Πανεπιστημίου του Cambridge

Έρευνα του Πανεπιστημίου του Cambridge
ΔΑΙΑΒΣΕΤΟ ΓΗΡΟΓΡΑ! ΜΡΟΠΕΙΣ!
cambridgeΣνφμύωα με μια έυρενα στο Πιοηναπιμετο του Κμτρπιαίζ, δεν πεαίζι ρλόο με τι σριεά ενίαι τοθοπεμετενα τα γταμάμρα σε μια λξέη, αεκρί το πώτρο και το ταελείτυο γάμρμα να ενίαι στη στωσή θσέη. Τα υλοπιόπα μροπούν να ενίαι σε τχίυεας θίέεσς και μροπετίε να δαβαιάεστε τις λιεξές χρωίς πλβημόρα. Ατυό γνίταει γαιτί ο απρώνθονις εκέγλφοας δεν δαεβζιάι γάμρμα γάμρμα κθάε λξέη αλλά τη λξέη σαν σνύλοο.
Ατίπτσυεο, ε;
Πηγή : Focusonchild.gr
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε και το Αγγλικό κείμενο :
Take a look at this paragraph. Can you read what it says? All the letters have been jumbled (mixed). Only the first and last letter of ecah word is in the right place:

brain_abililities
I cnduo't bvleiee taht I culod aulaclty uesdtannrd waht I was rdnaieg. Unisg the icndeblire pweor of the hmuan mnid, aocdcrnig to rseecrah at Cmabrigde Uinervtisy, it dseno't mttaer in waht oderr the lterets in a wrod are, the olny irpoamtnt tihng is taht the frsit and lsat ltteer be in the rhgit pclae. The rset can be a taotl mses and you can sitll raed it whoutit a pboerlm. Tihs is bucseae the huamn mnid deos not raed ervey ltteer by istlef, but the wrod as a wlohe. Aaznmig, huh? Yaeh and I awlyas tghhuot slelinpg was ipmorantt! See if yuor fdreins can raed tihs too.

πηγή

ΣΕΡΒΙΑ - ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟ Ανησυχία για τα σχέδια «Μεγάλης Αλβανίας»

ΠΑΡΙΣΙ - ΤΙΡΑΝΑ.- Εντονη ανησυχία για την «εύθραυστη σταθερότητα» στα Βαλκάνια και τα μακροπρόθεσμα σχέδια προώθησης μιας «Μεγάλης Αλβανίας» μέσα από μια διαδικασία ενσωμάτωσης του Κοσσυφοπεδίου στην Αλβανία εκφράζουν το τελευταίο διάστημα ανώτατοι Σέρβοι αξιωματούχοι. Την Δευτερα ο Σέρβος πρόεδρος Ιβιτσα Ντάσιτς αναφέρθηκε στις προσπάθειες δημιουργίας μιας «Μεγαλύτερης Αλβανίας» μέσα στα επόμενα 30 χρόνια, αποκαλώντας «ψέμα» τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις Δυτικών ηγετών, επικαλούμενος ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την κατασκευή όλων των οδικών και σιδηροδρομικών αρτηριών στο Κοσσυφοπέδιο, με βασικό γνώμονα τη διασύνδεσή τους με το Δυρράχιο της Αλβανίας. Πάντως, το Βελιγράδι επιχειρεί την ίδια ώρα μια βελτίωση του κλίματος με τα Τίρανα, τα οποία επισκέφθηκε χτες (για πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια) ο Σέρβος υπουργός Εξωτερικών Ιβάν Μίρκιτς. Ο Σέρβος αξιωματούχος συναντήθηκε με τον Αλβανό πρωθυπουργό Σαλί Μπερίσα και τον Αλβανό ομόλογό του Εντμοντ Παναρίτι, συμφωνώντας ότι οι δύο χώρες θα πρέπει να εστιάσουν σε όσα τους ενώνουν όπως ...«το κοινό μέλλον στην ΕΕ» και όχι σε όσα τους χωρίζουν. Διαφορετική γνώμη είχαν εντούτοις δεκάδες Αλβανοί εθνικιστές του κόμματος «Ερυθρόμαυρη Συμμαχία» που διαμαρτυρήθηκαν για την επίσκεψη του Σέρβου υπουργού στα Τίρανα και την πρόσφατη συνάντηση ανάμεσα στον Σέρβο πρόεδρο Τόμισλαβ Νίκολιτς και τον πρωθυπουργό των Κοσσοβάρων Αλβανών Χασίμ Θάτσι. 

πηγή